ktoś wyrósł z pieluch

[...] żałuję że nie mamy więcej dzieci. Nasza córka urodziła się w 1980 roku, kiedy wybuchł stan wojenny. Zdobycie czegokolwiek dla dziecka - zupek, soczków, pieluch - wymagało wówczas nadludzkiego wysiłku. A kiedy już Maja wyrosła z pieluch, popełniliśmy grzech zaniechania. Byliśmy już zbyt wygodni.

źródło: NKJP: (zu): Krakowski pasjans, Wieczór Wybrzeża, 2002-07-15

Jego ojciec najpewniej należał jeszcze do pokolenia, w którym głównym zadaniem męża młodej matki było dostarczenie środków do życia, a kontakt z synem mężczyzna nawiązywał, gdy dziecko już dawno wyrosło z pieluch.

źródło: NKJP: Zofia Milska-Wrzosińska: Para z dzieckiem czyli niezupełnie poprawne politycznie uwagi o rodzicielstwie, 2005

W kilkanaście miesięcy później urodził się Dariusz. Znów radość w rodzinie, ale mama chciała doczekać się córki. Niestety dla niej, kolejną pociechą był Michał. Trudno, trzeba było próbować dalej. Jeszcze dobrze nie wyrósł z pieluch trzeci syn, kiedy pojawił się czwarty - Maciej.

źródło: NKJP: Roman Kieroński: Kubły na parkiecie, Gazeta Krakowska, 2002-12-28

A twoi synowie, ciociu już dawno wyrośli z pieluch! Potrafią samodzielnie jeść, chodzić a nawet myśleć! Zaufaj im.

źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 288, 2010