ktoś dał folgę czemuś

— A dlaczego nie stopił sobie silnika, kiedy go ścigali? — pytał lekarz. — A dlaczego kura nie lata? Rotmont dał folgę irytacji.

źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko, 1987

[...] znów jął wertować swój „Życiorys”, ale długie leżenie, gorączka i niestrawność tak go osłabiły, że bezwiednie dał folgę złym myślom. Nie ów olśniewający sukces, wieńczący jego polityczne wysiłki, stanął mu przed oczyma, ale właśnie ten pech, który mu życie zatruwał, ta niesprawiedliwość losu, która tyle przeszkód i tylu wrogów mu przysporzyła.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy, 1996

Z czasem bowiem do tych rzeczy pięknych poczęto dodawać mniej licujące z księgą
świętą. Zaczęto dodawać rzeczy złe i przewrotne. Szczególnie dano folgę nienawiści względem chrześcijan.

źródło: NKJP: Internet

To jest mimo wszystko za mały powód, żeby o tym pisać. Chyba że człowiek jest koniecznością stosowania pierwszej osoby liczby pojedynczej owładnięty w sposób nałogowy. Najgłośniejszym ostatnio przypadkiem dania folgi temu nałogowi jest ogłoszona w „Tygodniku Powszechnym” (nr 23) recenzja Piotra Gruszczyńskiego z przedstawienia Agnieszki Glińskiej.

źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Grucha nie kocha Gliny, Polityka, 2003-06-21