trzpiot

  • osoba, która żyje beztrosko, nie traktując różnych rzeczy zbyt poważnie lub spędzając czas na zabawie czy psotach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • iluśletni, mały; uśmiechnięty, wesoły; lekkomyślny, roztrzepany trzpiot
  • Kiedyś, jako mała dziewczynka powiedziała, rysując palcem po globusie, że będzie jeździła po świecie. Teraz tamte marzenia się spełniają. To dobrze, chociaż bardzo przeżywamy każdy jej dłuższy wyjazd. Przecież to jeszcze taki trzpiot, jak to szesnastolatka.

    źródło: NKJP: Agata Bochenek: Kopciuszek u Armaniego, Wieści Podwarszawskie, nr 51, 2002-12-22

    [...] to największy trzpiot w zespole i najbardziej roztargniona dziewczyna z całej czwórki. Nikt już się nie dziwi, gdy oświadcza, że czegoś właśnie zapomniała zabrać.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mikuła: Uroda, wdzięk, gracja Naprzód Bardotki! - krzyczał z trybun podczas igrzysk w Sydney znakomity trener, Tadeusz Piguła, gdy polskie florecistki walczyły o złoto. - Jak to, dlaczego Bardotki? Jedna zgra, Trybuna Śląska, 2000-12-01

    Na naszych oczach młody Irańczyk: trochę bezmyślny i trochę sprytny trzpiot, pracujący na budowie — zmienia się, dojrzewa i szlachetnieje, pod wpływem niespodziewanego odkrycia, że mały, nielegalnie pracujący Afgańczyk jest przebraną dziewczyną.

    źródło: NKJP: Maria Malatyńska: Deszcz, Gazeta Krakowska, 2005-02-12

    Oddawać się utopijnym rojeniom - szydzą realiści - wypada najwyżej romantycznym podlotkom i egzaltowanym młodziakom z puchem tam, gdzie mężczyzna ma wąsy, a także trzpiotom, dziwakom, postrzeleńcom.

    źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Inne światy, inne drogi, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. trzpiot
    trzpioci
    trzpiotowie
    ndepr
    trzpioty
    depr
    D. trzpiota
    trzpiotów
    C. trzpiotowi
    trzpiotom
    B. trzpiota
    trzpiotów
    N. trzpiotem
    trzpiotami
    Ms. trzpiocie
    trzpiotach
    W. trzpiocie
    trzpioci
    trzpiotowie
    ndepr
    trzpioty
    depr
  • Rzeczownik od dawnego czasownika  trzpiotać  'trzepotać' < psł. *trepetati (z redukcją samogłoski e > ь w pierwszej sylabie).

CHRONOLOGIZACJA:
XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 21.11.2017