wyjąkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

powiedzieć z trudem, cicho i niepewnie, często przerywając wypowiedź

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	bąknąć wybąkać
	hiperonimy:	powiedzieć

	- Muszę wam coś powiedzieć - wyjąkała Monika [...]. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002
	- Rany! Marek, coś ty mi wcisnął? - wyjąkałem zduszonym głosem. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	- Karolcia? Co ty robisz na podłodze? Wstań, dziecko, przecież się pobrudzisz, a dopiero co włożyłaś czysty fartuszek. Ale czemu płaczesz? - Bo, bo ja jestem bardzo głodna! - wyjąkała Karolcia. źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959
	Rozpłakałam się i wyjąkałam, że dalej grała nie będę. źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
	Wyjąkawszy w końcu, jak się nazywa i kim jest, zaczął zmyślać historię, że właśnie nawalił mu samochód, a musi jak najszybciej dostać się chociażby w pobliże lotniska. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Kšatrápavan, Esensja, nr 8, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjąkałem +(e)m wyjąkał	wyjąkałam +(e)m wyjąkała	wyjąkałom +(e)m wyjąkało	wyjąkaliśmy +(e)śmy wyjąkali	wyjąkałyśmy +(e)śmy wyjąkały
2 os.	wyjąkałeś +(e)ś wyjąkał	wyjąkałaś +(e)ś wyjąkała	wyjąkałoś +(e)ś wyjąkało	wyjąkaliście +(e)ście wyjąkali	wyjąkałyście +(e)ście wyjąkały
3 os.	wyjąkał	wyjąkała	wyjąkało	wyjąkali	wyjąkały

bezosobnik: wyjąkano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyjąkajmy
2 os.	wyjąkaj	wyjąkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjąkałbym bym wyjąkał	wyjąkałabym bym wyjąkała	wyjąkałobym bym wyjąkało	wyjąkalibyśmy byśmy wyjąkali	wyjąkałybyśmy byśmy wyjąkały
2 os.	wyjąkałbyś byś wyjąkał	wyjąkałabyś byś wyjąkała	wyjąkałobyś byś wyjąkało	wyjąkalibyście byście wyjąkali	wyjąkałybyście byście wyjąkały
3 os.	wyjąkałby by wyjąkał	wyjąkałaby by wyjąkała	wyjąkałoby by wyjąkało	wyjąkaliby by wyjąkali	wyjąkałyby by wyjąkały

bezosobnik: wyjąkano by

bezokolicznik: wyjąkać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyjąkawszy

gerundium: wyjąkanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyjąkany

odpowiednik aspektowy: jąkać

Zob. jąkać