snobka
-
kobieta, która wzoruje się na tym, co jest uważane za elitarne, i postępuje w podobny sposób na pokaz przed innymi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Niewiarygodna snobka. Kiedy po raz pierwszy przyszłam do stołu, powiedziała ze słodką miną: - To pani Anna Bołtuć, nasza znana aktorka.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
Ideałem bezmyślnych snobek była istota w rodzaju siostry Szczęsnego w Horsztyńskim lubiąca kwiaty belles de nuit tylko dla ich nazwy francuskiej, lub pani Sybilla Dafnicka, nazywająca kluski „larmami z faryny”, czyli łzami z mąki, bo ekonomskie słowo nie mogło przejść przez delikatne gardełko.
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008
Agnieszka wspomina, że zanim przyjechała do college'u, jej wyobrażenie o angielskiej szkole z internatem opierało się na wiedzy wyniesionej z lektury „Harry'ego Pottera”. - Zanim tu przyjechałam, słyszałam dużo rzeczy. Że dziewczyny to snobki z bogatych rodzin. A tak naprawdę są bardzo fajne i zupełnie normalne - mówi.
źródło: NKJP: Sian Griffith: Polki najlepsze w college'u, Dziennik Zachodni, 2008-03-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. snobka
snobki
D. snobki
snobek
C. snobce
snobkom
B. snobkę
snobki
N. snobką
snobkami
Ms. snobce
snobkach
W. snobko
snobki
-
Od: snob