-
wyraz służący do uzewnętrznienia reakcji nadawcy na ból
-
Występuje także w postaci: auu , auuu itd., tj. ze zwielokrotnieniem ostatniej litery, co ma ilustrować wydłużenie dźwięku, do którego się odnosi.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
|
Oddziałowy odchodzi, a lekarz pochyla się nade mną i zaczyna obmacywać mi głowę. - Au !... - stękam, gdy dotyka skroni. - Tu boli.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
|
|
- Au, co ty wyprawiasz...?! - wrzasnęła dziewczynka ze złością.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
|
|
- Auu ! - wył tamten, gdy Piotr wykręcał mu prawą rękę. - Puść! Bo złamiesz!...
źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006
|
|
– Auu – syknął z bólu i odruchowo dotknął piekącej wargi.
źródło: NKJP: Przemek Franczak: Smecz towarzyski, Gazeta Krakowska, 2007-07-21
|
-
-
Wyraz dźwiękonaśladowczy.
CHRONOLOGIZACJA:
1593,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2016