rozwikływać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawiać, że coś, co było niewiadome lub tajemnicze albo niejasne, rozwiązuje się czy wyjaśnia bądź przestaje istnieć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	rozplątywać rozsupływać
	hiperonimy:	rozwiązywać

rozwikływać tajemnicę, sekrety, zagadkę; łamigłówkę; problemy, sprawę; aferę, zbrodnię

	Komisja miała bezpośredni wgląd w akta spraw, coraz bardziej ujawniały się absurdy popełnione w śledztwach, które do potęgi dochodziły w Informacji Wojskowej i zaczęło się sprawy wyjaśniać, rozwikływać, odkręcać, a ludzi oczyszczać i wypuszczać. źródło: NKJP: Teresa Torańska: On, 1985
	W skrócie wygląda to tak: powieść kryminalna to powieść kameralna, intymna. Taka, w której próbujemy wraz z osobą rozwikłującą zagadkę dojść do tego, kto zabił. źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Krytycy się mnie boją, Gazeta Krakowska, 2006-11-03
	Posłów opozycji zaniepokoiło, że prokuratura coraz częściej zamiast rozwikływać afery, zajmuje się ściganiem dziennikarzy, którzy ujawnili przestępstwa. źródło: NKJP: Nagonka po polowaniu, Dziennik Polski, 2003-11-15
	Zwykle to on w domu robi zdjęcia, rozwikłuje informacje zawarte w instrukcji obsługi. źródło: NKJP: (domi): Region. Powitaj wiosnę na plenerze fotograficznym!, Gazeta Pomorska, 2010-03-10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwikływałem +(e)m rozwikływał	rozwikływałam +(e)m rozwikływała	rozwikływałom +(e)m rozwikływało	rozwikływaliśmy +(e)śmy rozwikływali	rozwikływałyśmy +(e)śmy rozwikływały
2 os.	rozwikływałeś +(e)ś rozwikływał	rozwikływałaś +(e)ś rozwikływała	rozwikływałoś +(e)ś rozwikływało	rozwikływaliście +(e)ście rozwikływali	rozwikływałyście +(e)ście rozwikływały
3 os.	rozwikływał	rozwikływała	rozwikływało	rozwikływali	rozwikływały

bezosobnik: rozwikływano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozwikływał będę rozwikływać	będę rozwikływała będę rozwikływać	będę rozwikływało będę rozwikływać	będziemy rozwikływali będziemy rozwikływać	będziemy rozwikływały będziemy rozwikływać
2 os.	będziesz rozwikływał będziesz rozwikływać	będziesz rozwikływała będziesz rozwikływać	będziesz rozwikływało będziesz rozwikływać	będziecie rozwikływali będziecie rozwikływać	będziecie rozwikływały będziecie rozwikływać
3 os.	będzie rozwikływał będzie rozwikływać	będzie rozwikływała będzie rozwikływać	będzie rozwikływało będzie rozwikływać	będą rozwikływali będą rozwikływać	będą rozwikływały będą rozwikływać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwikłujmy
2 os.	rozwikłuj	rozwikłujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwikływałbym bym rozwikływał	rozwikływałabym bym rozwikływała	rozwikływałobym bym rozwikływało	rozwikływalibyśmy byśmy rozwikływali	rozwikływałybyśmy byśmy rozwikływały
2 os.	rozwikływałbyś byś rozwikływał	rozwikływałabyś byś rozwikływała	rozwikływałobyś byś rozwikływało	rozwikływalibyście byście rozwikływali	rozwikływałybyście byście rozwikływały
3 os.	rozwikływałby by rozwikływał	rozwikływałaby by rozwikływała	rozwikływałoby by rozwikływało	rozwikływaliby by rozwikływali	rozwikływałyby by rozwikływały

bezosobnik: rozwikływano by

bezokolicznik: rozwikływać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozwikłując

gerundium: rozwikływanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozwikłujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwikływany

odpowiednik aspektowy: rozwikłać

+

rozwikływać

+

CO

Zob. wikłać