-
1.
dawna broń ręczna złożona z długiego drzewca zakończonego grotem, używana przez kawalerię -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
- długa lanca; lanca ułańska
- lanca i szabla
- grot, ostrze lancy
- władanie lancą
- uzbrojony w lance
-
Strażnik konny uzbrojony był w lancę, dwa pistolety i pałasz, a pieszy w karabin z bagnetem i pałasz krótki.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Od słupów Chrobrego do Schengen, Polityka nr 2634, 2007-12-22
- A to co? - zawołał Hiszpan i ostrzem lancy dotknął jednego z tobołów, leżących na ziemi.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
W Kairze, w czasie wojny, widziałem obraz namalowany przez zasłużonego pułkownika WP, przedstawiający polskich ułanów, szarżujących z lancami na kolumnę niemieckich czołgów.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Panches to naród bardzo waleczny; wojują mocniejszą bronią niż inni, bo walczą łukami i strzałami, i lancami, znacznie dłuższymi od lanc Mwisków.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lanca
lance
D. lancy
lanc
C. lancy
lancom
B. lancę
lance
N. lancą
lancami
Ms. lancy
lancach
W. lanco
lance
-
śr.-w.-niem. lanze
z st.fr. lance
Pierwotnym źródłem wyrazu jest łac. lancea 'długa lekka włócznia'