wyostrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

spowodować, że jakieś zjawisko lub problem jest bardziej wyraziste

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Rozpad doprowadził do wyostrzenia różnic, które wspólne państwo by raczej wyrównywało. Słowacji bardzo brakuje społeczeństwa obywatelskiego. W Czechach wytworzyło się ono w XIX w. źródło: NKJP: Tomasz Maćkowiak: Wywiad z przewodniczącym czeskiego Senatu Petrem Pithartem, który dziś zaczyna wizytę w Polsce, Gazeta Wyborcza, 1997-04-08
	Niestety, niespełna półgodzinny program tylko zasygnalizował i wyostrzył problemy, jakie wiążą się z przebudową spornej „zakopianki”. źródło: NKJP: (GAB): Nie chcą ekranów za oknem, Dziennik Polski, 2006-03-17
	Skupiła się [...] na zmianach organizacyjnych, likwidując jedne szkoły (ok. 2 tys. podstawówek, głównie na wsi), a wprowadzając nowe (gimnazja), co zaowocowało wyostrzeniem nierówności szans edukacyjnych zwłaszcza między miastem a wsią. źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Zawodowcy, Polityka, 2001-11-24
	Przekaz całości wystawy ma przede wszystkim trafić do młodych ludzi i w wyostrzony sposób pokazać przejmujący obraz minionej epoki, który jest już zapomniany i często odrzucany nawet przez starsze pokolenia. źródło: NKJP: RAN: Koniec PRL na starej fotografii - Warszawa, Polska The Times, 2009-05-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyostrzyłem +(e)m wyostrzył	wyostrzyłam +(e)m wyostrzyła	wyostrzyłom +(e)m wyostrzyło	wyostrzyliśmy +(e)śmy wyostrzyli	wyostrzyłyśmy +(e)śmy wyostrzyły
2 os.	wyostrzyłeś +(e)ś wyostrzył	wyostrzyłaś +(e)ś wyostrzyła	wyostrzyłoś +(e)ś wyostrzyło	wyostrzyliście +(e)ście wyostrzyli	wyostrzyłyście +(e)ście wyostrzyły
3 os.	wyostrzył	wyostrzyła	wyostrzyło	wyostrzyli	wyostrzyły

bezosobnik: wyostrzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyostrzmy wyostrzyjmy
2 os.	wyostrz wyostrzyj	wyostrzcie wyostrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyostrzyłbym bym wyostrzył	wyostrzyłabym bym wyostrzyła	wyostrzyłobym bym wyostrzyło	wyostrzylibyśmy byśmy wyostrzyli	wyostrzyłybyśmy byśmy wyostrzyły
2 os.	wyostrzyłbyś byś wyostrzył	wyostrzyłabyś byś wyostrzyła	wyostrzyłobyś byś wyostrzyło	wyostrzylibyście byście wyostrzyli	wyostrzyłybyście byście wyostrzyły
3 os.	wyostrzyłby by wyostrzył	wyostrzyłaby by wyostrzyła	wyostrzyłoby by wyostrzyło	wyostrzyliby by wyostrzyli	wyostrzyłyby by wyostrzyły

bezosobnik: wyostrzono by

bezokolicznik: wyostrzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wyostrzywszy

gerundium: wyostrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyostrzony

odpowiednik aspektowy: wyostrzać

+

wyostrzyć

+

CO

Zob. ostry