-
wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje przy gwałtownym uderzeniu czegoś, zwłaszcza miękkiego lub płaskiego o coś gładkiego lub przy gwałtownym cięciu, zwłaszcza czymś długim, cienkim i sprężystym
-
Występuje również w formie zwielokrotnionej: chlast, chlast i chlast, chlast, chlast, która informuje o powtarzalności dźwięku.
Używane również w funkcji predykatywnej, np. Za jakąkolwiek odpowiedź było "chlast" w twarz..
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
-
|
Chłopiec i mała dziewczynka stali z nożyczkami w rękach, łapali powietrze i cięli, chlast, chlast!
źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974
|
|
Nagle słychać chlast! Kasia dała w nos Michałkowi.
źródło: Internet: przystan-literacka.pl
|
|
Chlast, chlast, chlast! Chlastam się po twarzy kremem z podpisem „energy”, bo przed trzydziestką to nie mogę być przecież inny niż „energetyczny”, prawda?
źródło: Internet: pawelbielecki.in
|
|
W dniu, w którym akurat Katyń, wychodzę w piżamie i papciach z kawą na balkon, jakiś przeciąg się robi, i chlast! Drzwi balkonu trzasnęły tak mocno, że klamka opadła, od strony, po której byłem, nie od tej, po której jestem.
źródło: NKJP: Janusz Rudnicki: Śmierć czeskiego psa, 2009
|
-
-
Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
CHRONOLOGIZACJA:
1807,
SL
Data ostatniej modyfikacji: 11.12.2016