chlast

  • wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje przy gwałtownym uderzeniu czegoś, zwłaszcza miękkiego lub płaskiego o coś gładkiego lub przy gwałtownym cięciu, zwłaszcza czymś długim, cienkim i sprężystym
  • Występuje również w formie zwielokrotnionej: chlast, chlast i chlast, chlast, chlast, która informuje o powtarzalności dźwięku.
    Używane również w funkcji predykatywnej, np. Za jakąkolwiek odpowiedź było "chlast" w twarz..

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Chłopiec i mała dziewczynka stali z nożyczkami w rękach, łapali powietrze i cięli, chlast, chlast!

    źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974

    Nagle słychać chlast! Kasia dała w nos Michałkowi.

    źródło: Internet: przystan-literacka.pl

    Chlast, chlast, chlast! Chlastam się po twarzy kremem z podpisem „energy”, bo przed trzydziestką to nie mogę być przecież inny niż „energetyczny”, prawda?

    źródło: Internet: pawelbielecki.in

    W dniu, w którym akurat Katyń, wychodzę w piżamie i papciach z kawą na balkon, jakiś przeciąg się robi, i chlast! Drzwi balkonu trzasnęły tak mocno, że klamka opadła, od strony, po której byłem, nie od tej, po której jestem.

    źródło: NKJP: Janusz Rudnicki: Śmierć czeskiego psa, 2009

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
Data ostatniej modyfikacji: 11.12.2016