kulić się

  • poprzez przyciąganie kończyn do tułowia i zginanie kręgosłupa sprawiać, że powierzchnia ciała wystawiona na działanie sił zewnętrznych zmniejsza się
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne

    • chłopiec, kobieta kuli się; ludzie kulą się
    • kulić się na ławce, na ziemi
    • kulić się pod ścianą
    • kulić się w kącie; w sobie
    • kulić się z przerażenia, z zimna
    • kulić się ze strachu
    • kulić się i płakać
  • Dopiero po dłuższej chwili stania na podwórzu czuję, że chłodna wilgoć przejmuje mnie całą, kulę się i taka skurczona wbiegam do sieni, gdzie akurat ma miejsce ceremonia pożegnania.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

    Na autobusowych przystankach i przed piekarniami stały gromadki ludzi, kulących się przed deszczem i chłodem.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

    [...] na wielkim królewskim tronie kuliła się jakaś drobna postać, wciskając się z całej siły w rzeźbione oparcie...

    źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989

    W moim pokoiku na górce słyszałam to niepokojące skrzypienie i kuliłam się ze strachu, naciągając kołdrę na głowę.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

    Oria kuliła się od chłodu, nos miała całkiem siny.

    źródło: NKJP: Jaga Rydzewska: Atalaya. Wojownicy, 2005

    Nie ona jedna była tak ubrana - czy może rozebrana - ale tylko ona kuliła się pod wścibskimi spojrzeniami, zakrywając dłońmi piersi.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. kulę się
    kulimy się
    2 os. kulisz się
    kulicie się
    3 os. kuli się
    kulą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kuliłem się
    +(e)m się kulił
    kuliłam się
    +(e)m się kuliła
    kuliłom się
    +(e)m się kuliło
    kuliliśmy się
    +(e)śmy się kulili
    kuliłyśmy się
    +(e)śmy się kuliły
    2 os. kuliłeś się
    +(e)ś się kulił
    kuliłaś się
    +(e)ś się kuliła
    kuliłoś się
    +(e)ś się kuliło
    kuliliście się
    +(e)ście się kulili
    kuliłyście się
    +(e)ście się kuliły
    3 os. kulił się
    kuliła się
    kuliło się
    kulili się
    kuliły się

    bezosobnik: kulono się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się kulił
    będę się kulić
    będę się kuliła
    będę się kulić
    będę się kuliło
    będę się kulić
    będziemy się kulili
    będziemy się kulić
    będziemy się kuliły
    będziemy się kulić
    2 os. będziesz się kulił
    będziesz się kulić
    będziesz się kuliła
    będziesz się kulić
    będziesz się kuliło
    będziesz się kulić
    będziecie się kulili
    będziecie się kulić
    będziecie się kuliły
    będziecie się kulić
    3 os. będzie się kulił
    będzie się kulić
    będzie się kuliła
    będzie się kulić
    będzie się kuliło
    będzie się kulić
    będą się kulili
    będą się kulić
    będą się kuliły
    będą się kulić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. kulmy się
    2 os. kul się
    kulcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kuliłbym się
    bym się kulił
    kuliłabym się
    bym się kuliła
    kuliłobym się
    bym się kuliło
    kulilibyśmy się
    byśmy się kulili
    kuliłybyśmy się
    byśmy się kuliły
    2 os. kuliłbyś się
    byś się kulił
    kuliłabyś się
    byś się kuliła
    kuliłobyś się
    byś się kuliło
    kulilibyście się
    byście się kulili
    kuliłybyście się
    byście się kuliły
    3 os. kuliłby się
    by się kulił
    kuliłaby się
    by się kuliła
    kuliłoby się
    by się kuliło
    kuliliby się
    by się kulili
    kuliłyby się
    by się kuliły

    bezosobnik: kulono by się

    bezokolicznik: kulić się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: kuląc się

    gerundium: kulenie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: kulący się

    odpowiednik aspektowy: skulić się

  • bez ograniczeń + kulić się +
    (od CZEGO | z CZEGO)
  • Prawdopodobnie jest to wariant fonetyczny czas. chylić się (od psł. chuliti sę 'zginać się, zwijać się, kurczyć się'), powstały pod wpływem skojarzenia z wyrazem kula.

CHRONOLOGIZACJA:
1808, SL
Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2016