-
1.
przest. pojawić się niespodziewanie w zasięgu -
ATEMATYCZNY
-
- okazja nastręczyła się
-
W tym punkcie ateiście Rushdiemu nastręczył się dylemat, którego nie potrafił zadowalająco rozwiązać.
źródło: NKJP: „Szatańska” powieść Rushdiego, Kultura, 1989
Niezależnie od tego, kiedy została uznana za żonę Amfitriona, nie obcował on z nią, dopóki jeszcze ciążył na nim obowiązek zemsty rodowej. Pomimo wygnania nastręczyła się sposobność, żeby go wypełnić.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
Pomyślał przed chwilą o tej istocie i wzrokowi nastręczył się jakiś sekret w wyrazie twarzy lub geście rąk – można by przystanąć, popatrzeć, albo jeszcze coś innego, przecież oni wyciągają się do każdego i proszą, może nie tylko o pieniądze…
źródło: NKJP: Krystian Lupa: Podglądania, 2003
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nastręczę się
nastręczymy się
2 os. nastręczysz się
nastręczycie się
3 os. nastręczy się
nastręczą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nastręczyłem się
+(e)m się nastręczył
nastręczyłam się
+(e)m się nastręczyła
nastręczyłom się
+(e)m się nastręczyło
nastręczyliśmy się
+(e)śmy się nastręczyli
nastręczyłyśmy się
+(e)śmy się nastręczyły
2 os. nastręczyłeś się
+(e)ś się nastręczył
nastręczyłaś się
+(e)ś się nastręczyła
nastręczyłoś się
+(e)ś się nastręczyło
nastręczyliście się
+(e)ście się nastręczyli
nastręczyłyście się
+(e)ście się nastręczyły
3 os. nastręczył się
nastręczyła się
nastręczyło się
nastręczyli się
nastręczyły się
bezosobnik: nastręczono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nastręczmy się
2 os. nastręcz się
nastręczcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nastręczyłbym się
bym się nastręczył
nastręczyłabym się
bym się nastręczyła
nastręczyłobym się
bym się nastręczyło
nastręczylibyśmy się
byśmy się nastręczyli
nastręczyłybyśmy się
byśmy się nastręczyły
2 os. nastręczyłbyś się
byś się nastręczył
nastręczyłabyś się
byś się nastręczyła
nastręczyłobyś się
byś się nastręczyło
nastręczylibyście się
byście się nastręczyli
nastręczyłybyście się
byście się nastręczyły
3 os. nastręczyłby się
by się nastręczył
nastręczyłaby się
by się nastręczyła
nastręczyłoby się
by się nastręczyło
nastręczyliby się
by się nastręczyli
nastręczyłyby się
by się nastręczyły
bezosobnik: nastręczono by się
bezokolicznik: nastręczyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: nastręczywszy się
gerundium: nastręczenie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nastręczenie się
nastręczenia się
D. nastręczenia się
nastręczeń się
C. nastręczeniu się
nastręczeniom się
B. nastręczenie się
nastręczenia się
N. nastręczeniem się
nastręczeniami się
Ms. nastręczeniu się
nastręczeniach się
W. nastręczenie się
nastręczenia się
odpowiednik aspektowy: nastręczać się
-
+ nastręczyć się + (KOMU/CZEMU) -
-
+ nastręczyć się + (KOMU/CZEMU)