-
pot.
wyraz używany do naśladowania śmiechu człowieka
-
Używane zwykle w formie zwielokrotnionej: hi, hi i hi, hi, hi , która informuje o powtarzalności dźwięku.
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
-
|
- Hi, hi, hi - roześmiała się Ika [...].
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
|
|
- Hi, hi - zaśmiała się piękność.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002
|
|
- Hi, hi! Ha, ha! - rżeli jeden przez drugiego.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961
|
|
- Hi... hi... hi... - zaśmiał się ktoś spod stropu.
źródło: NKJP: Stefan Themerson: Wykład profesora Mmaa, 1969
|
|
– Panie kochany, pan to wszystko strawi! Jak koza, hi, hi... – parsknął Habertas i już gonił za drugim kelnerem: – Panie Cuber! Panie Cuber!
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
|
-
-
Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
CHRONOLOGIZACJA:
1564,
SPXVI
Inne znaczenie: 'okrzyk wyrażający zdziwienie'
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2019