nonszalancko

  • książk.  w sposób swobodny i niedbały, połączony z lekceważeniem norm społecznych i opinii innych ludzi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Chłopak wyprostował się dumnie i nonszalancko wsparł na mieczu.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

    Grali nonszalancko, często tracili piłkę w niegroźnych sytuacjach.

    źródło: NKJP: Michał Micor: Mocna głowa bramkarza, Trybuna Śląska, 2003-05-19

    Mieliśmy motywację, a Brazylijczycy chyba podeszli zbyt nonszalancko i zapłacili za to porażką 0-1.

    źródło: NKJP: Jan Otałęga: Trenowałem Tomaszewskiego!, Dziennik Polski, 2006-05-20

    To obrońcy gospodarzy najczęściej sami stwarzali zagrożenie, grając nonszalancko przed własnym polem karnym.

    źródło: NKJP: LIC: Stadion odczarowany, Gazeta Poznańska, 2004-09-27

    On jest nieodpowiedzialny, nieobliczalny, agresywny, głupio się uśmiecha, nonszalancko traktuje wszelkie interwencje.

    źródło: NKJP: Lidia Ostałowska, Wojciech Tochman: Chciałem być święty, Gazeta Wyborcza, 1996-04-25

  • część mowy: przysłówek

  • Od: nonszalancja

CHRONOLOGIZACJA:
1929, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 07.05.2017