Wiedziała, że w dniach takich, jak te teraz, życie zaczyna się od nowa. Myślała, widząc rozpogodzenie Pawła, że dzieląc z nią radość, zechce przez wyznanie pogrzebać swoją klęskę.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
[...] ostatnie stronice epilogu, dotyczące rozjaśnienia wewnętrznego Raskolnikowa, zawierają tyle niejasności. Jego rozpogodzenie wewnętrzne wynika jak gdyby z pewnej ewolucji jego sadyzmu w stosunku do Sonii, o ile nie jest tylko rodzajem kłamstwa konwencjonalnego, mającego za zadanie ukrycie wśród godziwych pozorów tragicznego wyzwania rzuconego światu ducha.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Chimera jako zwierzę pociągowe: 1929-1941, 2001