żigolak

Dorobił się grona stałych klientek i nie musi już ogłaszać się w piśmie „Wamp”. [...] Dla jednej ze stałych, lecz tylko jednej, jest mężczyzną do towarzystwa. Dama ta, wdowa w latach, wynajmuje go wyłącznie na koncerty i do gry w towarzystwie w brydża, gdzie występuje jako kuzyn. Nikol czuje się w tej roli głupio, jak żigolak. Lecz dama płaci i jest miła.

źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Cel uświęca wzwód, Polityka, nr 2417, 2003-09-06

Nie mógł znieść, że on, jako głowa rodziny, nie zarabia tak dużo. Kiedyś wykrzyczał mi, że nie jest żigolakiem i dlatego musimy się rozstać, bo ambicja nie pozwala mu na życie w takim związku.

źródło: NKJP: Miłość i pieniądze, Cosmopolitan, nr 2, 2000

Ponieważ jej ukochana Ellen (Sherilyn Fenn) zrywa łączący je związek, nasza przedsiębiorcza rodaczka wynajmuje... żigolaka o imieniu Joe (William Baldwin), by uwiódł niewierną dziewczynę i złamał jej serce.

źródło: NKJP: Z karabinem i flaszką, Dziennik Polski, 2002-02-23

Za grosze sprzedając owoce, rozlepiając plakaty, kopiąc groby czy podając ręczniki w ekskluzywnych hotelach. Więcej szczęścia mają ci bardziej atrakcyjni, dotykając choć odrobiny luksusu w roli żigolaków dla zagranicznych podstarzałych turystek.

źródło: NKJP: Ewa Drab, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek: Nowe Horyzonty już po raz dziewiąty, Esensja, nr 07, 2009-09-08

- Jesteś! Tak czekałam. Tadeusz spanikował. Właścicielka pałacu i wanny wyglądała jak w ekstazie religijnej. Było zupełnie jasne, czego chce - znów tego samego. [...] Był tylko jeden szkopuł: Tadeusz nie miał życzenia, by traktowano go jak żigolaka.

źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004