wybujać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stać się większym, wyższym lub dłuższym w wyniku rozwoju organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

budowa i funkcjonowanie roślin

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

synonimy:

urosnąć

	Trawy wybujały wysoko, gdzieniegdzie wyrastał wysiany znikąd polny głóg. źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
	Tubylcy utrzymywali, że popiół to żyzny nawóz i na przyszłą wiosnę step wybuja nad podziw. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Wróciwszy, przywitał się ze mną życzliwie, konstatując przy tym, jak bardzo wybujałem do góry. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	Truskawki, czarna porzeczka i borówki osiągają większe rozmiary niż do tej pory, a krzewy porzeczki wybujały na ponad 2 metry. źródło: NKJP: Maria Olszowska: Leczenie w piramidach, Gazeta Krakowska, 2004-05-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybujałem +(e)m wybujał	wybujałam +(e)m wybujała	wybujałom +(e)m wybujało	wybujaliśmy +(e)śmy wybujali	wybujałyśmy +(e)śmy wybujały
2 os.	wybujałeś +(e)ś wybujał	wybujałaś +(e)ś wybujała	wybujałoś +(e)ś wybujało	wybujaliście +(e)ście wybujali	wybujałyście +(e)ście wybujały
3 os.	wybujał	wybujała	wybujało	wybujali	wybujały

bezosobnik: wybujano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybujajmy
2 os.	wybujaj	wybujajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybujałbym bym wybujał	wybujałabym bym wybujała	wybujałobym bym wybujało	wybujalibyśmy byśmy wybujali	wybujałybyśmy byśmy wybujały
2 os.	wybujałbyś byś wybujał	wybujałabyś byś wybujała	wybujałobyś byś wybujało	wybujalibyście byście wybujali	wybujałybyście byście wybujały
3 os.	wybujałby by wybujał	wybujałaby by wybujała	wybujałoby by wybujało	wybujaliby by wybujali	wybujałyby by wybujały

bezosobnik: wybujano by

bezokolicznik: wybujać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wybujawszy

gerundium: wybujanie

rodzaj gramatyczny: dk

+

wybujać

+

(na ILE)

Zob. bujać