siodło - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zrobione ze skóry siedzenie, które wkłada się na grzbiet konia i które służy do jazdy konnej

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwierzęta domowe i hodowlane

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

skórzane; końskie siodło
siodło do jazdy konnej
siodło i uprząż, uzda i siodło
łęk siodła
popręg u siodła
założyć; poluzować, poprawić siodło
przymocować, przytroczyć, przywiązać coś do siodła; spaść, wypaść, zejść, zlecieć, zeskoczyć; zrzucić, wyrzucić jeźdźca z siodła
wskoczyć na siodło
unieść się; poprawić się na siodle; trzymać się mocno, utrzymać/utrzymywać się; kołysać się; pochylić się w siodle

	Broniś dostał kasztana, najlepszą samodziałową kapotę ojca i stare siodło, doprowadzone jakoś do porządku. Wyjechał z samego rana w gęstniejącej zadymce, drogą na Bieluńce. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Czytając Polskę - literatura polska po 1989 roku wobec dylematów nowoczesności, 2004
	Dawny, prekolumbijski świat kontrastuje z ciągiem sprzedawców wyrobów skórzanych. Wymyślne kowbojskie buty, pasy i siodła, bogato zdobione wytłaczanymi ornamentami i srebrem. Ten fragment targu zdominowany jest przez „twardych” mężczyzn. źródło: NKJP: Waldemar Borek: Kilka obrazków z Granady, Gazeta Wyborcza, 1996-11-22
	Naprawdę duże pieniądze można zarobić na ozdobnej uprzęży. Dobre siodło ze skóry kosztuje nawet półtora tysiąca złotych, najtańsze, na którym „daje się siedzieć”, kosztowało 450 złotych. źródło: NKJP: Zbigniew Bąk: Jarmark koński w Skaryszewie, Echo Dnia, 2007-02-27
	Właściciela ministadniny nie zniechęca nawet fakt, że niedawno jedna z klaczy zrzuciła go z siodła, co zakończyło się złamaniem żebra. źródło: NKJP: Maciej Hołuj: Czyż nie lubi się koni?, Dziennik Polski, 2005-11-12
	W jeździe rekreacyjnej oraz sportowej jeździec anglezując, powinien podnosić się z siodła w momencie, gdy koń stawia przednią, zewnętrzną nogę. źródło: NKJP: Internet

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

psł. *sedъlo 'to, na czym się siedzi; siodło'

Rzeczownik (nazwa narzędzia) z przyrostkiem *-ъlo od pie. *sed-.
Zob. siąść , siedzieć .