-
1.a
daw. wysokie, smukłe drzewo o ciemnoszarej korze i niewielkich, prawie okrągłych liściach, których charakterystyczną cechą jest to, że szeleszczą nawet przy bardzo lekkim wietrze -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
Zaciosany koł z pnia osiny był przygotowany. Oparli go o jej pierś i wbili, uderzając tępym końcem siekiery, tak, że przebił z dołu trumnę i dobrze go zagłębił.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1955
Początek października. [...] Błota żółto się żarzyły, osina już pokraśniała, a morze było zielonkawe jak butelkowe szkło.
źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007
Nazwa Osowiec pochodzi od uroczyska puszczańskiego porośniętego osiną. Wieś powstała przed 1548 r. [...].
źródło: Internet: monki.com.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osina
osiny
D. osiny
osin
C. osinie
osinom
B. osinę
osiny
N. osiną
osinami
Ms. osinie
osinach
W. osino
osiny
-
Od psł. *osa < *opsa 'osika' z przyrostkiem -ina