znajomek
-
pot. osoba, którą ktoś zna osobiście lub z widzenia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: znajomy
-
- dobry, stary; dawny znajomek
- mieć znajomka
-
Zmarły mój, dziś pogrzebany przyjaciel był moim dalekim przyjacielem, połączyła nas kiedyś chwila głębokiej współmyślności, jednomyślności nieledwie, ta jedna chwila nas związała silnie, później widywaliśmy się z rzadka już tylko, przyjaciele jednak zawsze, przyjaciele, nie jacyś tam koledzy czy znajomkowie ... ale ja temu przyjacielowi nie oddałem ostatniej posługi.
źródło: NKJP: Marian Pilot„ Na odchodnym, 2002
Wraz z Rusinami pojawił się także stary znajomek, kupiec Igor, którego spotkałem przypadkiem w „Smoczej Jamie”. Mogłem poznać dzięki niemu najświeższe nowiny, przyłączywszy się do licznego grona słuchaczy.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
To dzięki jego znajomkowi i krajanowi z Grodna udało mi się w r. 1937 dostać dobrze płatną posadę w biurze podróży [...].
źródło: NKJP: Między morzem a jeziorem, Dziennik Polski, 2002-06-15
Kierownicy chcieli ją nawet zatrudniać, tylko niestety kiedy już pojawiał się wakat wskakiwał zawsze jakiś znajomek szefa.
źródło: NKJP: Internet
Gospodarz wyładował sponiewieraną zieleninę, odprowadził zaprzęg w zacienione miejsce i wrócił pomiędzy jarmarczne budy. Witał się ze znajomkami, wymieniał parę zdań i szedł dalej.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. znajomek
znajomkowie
ndepr znajomki
depr D. znajomka
znajomków
C. znajomkowi
znajomkom
B. znajomka
znajomków
N. znajomkiem
znajomkami
Ms. znajomku
znajomkach
W. znajomku
znajomkowie
ndepr znajomki
depr -
+ znajomek + CZYJ+ znajomek + KOGO -
Zob. znajomy