-
1.
książk. psychiczna natura człowieka, obejmująca jego myśli, uczucia, wrażenia i doznania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
-
Ach! jakaż radość ogarnęła moje jestestwo, skorom zobaczył, że w swych doznaniach wcale nie jestem osamotniony.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
Okno jest bardziej ogólne; każdy w swoim życiu dosłownie i w przenośni miał okazję wejść i wyjść przez okno. Okno służy tu jako symbol rozszerzonej informacji o naszym jestestwie.
źródło: NKJP: BOZ: Z Ziemi Pilskiej, Gazeta Poznańska, 2005-12-21
Gorzej, jak jestestwem ludzkim, tajnością człowieczego wnętrza rządzi zberezeństwo, złośliwość i głupota.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
Mężczyzna leżał wygodnie i nie odczuwał nic prócz orzeźwiającego chłodu kropli deszczu na twarzy. Nie chciał i nie potrafił zmienić pozycji, był samą myślą, niezmąconym jestestwem.
źródło: NKJP: Piotr Fałczyński: Przedmiot, Gazeta Poznańska, 2004-12-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jestestwo
jestestwa
D. jestestwa
jestestw
C. jestestwu
jestestwom
B. jestestwo
jestestwa
N. jestestwem
jestestwami
Ms. jestestwie
jestestwach
W. jestestwo
jestestwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
st.rus. (j)estьstvo
z scs. (j)estьstvo
W scs. jest to derywat od formy 3 os. l. poj. jestъ 'jest' i stanowi kalkę gr. usía 'istota; byt, istnienie'.