-
1.
występująca w folklorze i bajkach dla dzieci negatywna postać, przedstawiana jako stara, bardzo chuda i koścista kobieta z pociągłą twarzą i charakterystycznym hakowatym nosem, złośliwa i lubiąca szkodzić innym, nierzadko zajmująca się czarami i obdarzona magiczną mocą -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: baba jaga
-
Wtedy, w trzydziestym roku, miejscowa jędza kazała wrzucić naczynie z bachorem do morza.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
[...] trzy obrzydliwe widać jędze,
jak stoją z pochyloną twarzą
nad garem, w którym blekot warzą.źródło: NKJP: Janusz Szpotański: Zebrane utwory poetyckie, 1990
Próbuję wyjaśnić ci przyczyny, dla których czarodzieje nie przepadają za wsiowymi znachorami, zaklinaczami, uzdrawiaczami, jędzami i wiedźminami.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Lamastu to imię obrzydliwej jędzy, która szepce położnicom: Pozwól, że włożę mą pierś w usta twojego syna - a potem ucieka z dzieckiem i zamienia je w nietoperza.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jędza
jędze
D. jędzy
jędz
C. jędzy
jędzom
B. jędzę
jędze
N. jędzą
jędzami
Ms. jędzy
jędzach
W. jędzo
jędze
-
psł. *ędza 'niemoc, choroba; zła istota mogąca spowodować niemoc, chorobę'