kakadu - Wielki słownik języka polskiego PAN

zool. duża papuga - ptak, o białym lub czarnym upierzeniu i dłuższych piórach na głowie, rozkładanych w charakterystyczny grzebień

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

ptaki

hiperonimy:

papuga

	Małe białe kakadu o siarkowożółtych czubach gromadnie obsiadały dzikie drzewa owocowe; pokrewne im czarne kakadu, wielkie ptaszyska, żerowały na drzewach orzechowych, z łatwością krusząc twarde łupiny swymi dużymi, silnymi dziobami. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów,1965
	Papugi kakadu potrafią być wspaniałymi przyjaciółmi i utalentowanymi naśladowcami mowy. Ten zdolny ptak potrafi nauczyć się nawet kilkuset słów. źródło: NKJP: (GZ): Papuga do towarzystwa: Express Ilustrowany, 2004-03-11
	Ta kakadu występuje na kilkunastu wyspach z archipelagu Moluków i jest tam jeszcze dość często spotykana. źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975
	Wczoraj przez wystawę przewinęły się tłumy dzieci. Całymi klasami czekały przed wejściem na swoją kolejkę. Największym zainteresowaniem cieszyła się okazała papuga kakadu. źródło: NKJP: (HSZ): Leon wszystko rozumie, Gazeta Krakowska, 2004-11-20

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2, ż

Inne uwagi

Paradygmat n uznawany jest za niepoprawny

niem.

z hol. kakatoe, kaketoe

Z malajskiego kakatūwa, być może pochodzenia dźwiękonaśladowczego.