wnerwiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. złościć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	podkurzać spieniać wkurzać wpieniać zapieniać złościć
	hiperonimy:	denerwować

	Może po prostu ją okresowo czymś wnerwiasz? Poszukaj też w sobie. źródło: NKJP: Internet
	Teoretycznie od tego momentu pan Jan winien być cały w skowronkach, bo niby wszystko wróciło do normy. Ale nie ukrywa, że wnerwia go sposób, w jaki odkręcono całą sprawę. źródło: NKJP: Paweł Plinta: Horror pana Jana, Dziennik Polski, 2006-07-14
	[...] najbardziej mnie wnerwia to, że aby żyć, człowiek musi zagryzać albo odpychać słabszych przy korycie, chcąc napełnić swój żołądek. źródło: NKJP: Internet
	Po prostu wnerwia mnie, kiedy opluwacie po kolei każdego, kto ośmiela się mieć inne zdanie [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wnerwiałem +(e)m wnerwiał	wnerwiałam +(e)m wnerwiała	wnerwiałom +(e)m wnerwiało	wnerwialiśmy +(e)śmy wnerwiali	wnerwiałyśmy +(e)śmy wnerwiały
2 os.	wnerwiałeś +(e)ś wnerwiał	wnerwiałaś +(e)ś wnerwiała	wnerwiałoś +(e)ś wnerwiało	wnerwialiście +(e)ście wnerwiali	wnerwiałyście +(e)ście wnerwiały
3 os.	wnerwiał	wnerwiała	wnerwiało	wnerwiali	wnerwiały

bezosobnik: wnerwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wnerwiał będę wnerwiać	będę wnerwiała będę wnerwiać	będę wnerwiało będę wnerwiać	będziemy wnerwiali będziemy wnerwiać	będziemy wnerwiały będziemy wnerwiać
2 os.	będziesz wnerwiał będziesz wnerwiać	będziesz wnerwiała będziesz wnerwiać	będziesz wnerwiało będziesz wnerwiać	będziecie wnerwiali będziecie wnerwiać	będziecie wnerwiały będziecie wnerwiać
3 os.	będzie wnerwiał będzie wnerwiać	będzie wnerwiała będzie wnerwiać	będzie wnerwiało będzie wnerwiać	będą wnerwiali będą wnerwiać	będą wnerwiały będą wnerwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wnerwiajmy
2 os.	wnerwiaj	wnerwiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wnerwiałbym bym wnerwiał	wnerwiałabym bym wnerwiała	wnerwiałobym bym wnerwiało	wnerwialibyśmy byśmy wnerwiali	wnerwiałybyśmy byśmy wnerwiały
2 os.	wnerwiałbyś byś wnerwiał	wnerwiałabyś byś wnerwiała	wnerwiałobyś byś wnerwiało	wnerwialibyście byście wnerwiali	wnerwiałybyście byście wnerwiały
3 os.	wnerwiałby by wnerwiał	wnerwiałaby by wnerwiała	wnerwiałoby by wnerwiało	wnerwialiby by wnerwiali	wnerwiałyby by wnerwiały

bezosobnik: wnerwiano by

bezokolicznik: wnerwiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wnerwiając

gerundium: wnerwianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wnerwiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wnerwiany

odpowiednik aspektowy: wnerwić

	+	wnerwiać	+	KOGO + (CZYM)
(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	wnerwiać	+	KOGO

Od: nerw