kalenica
-
bud. krawędź łącząca dwie skośne powierzchnie dachowe
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- kalenica dachu, domu, stodoły
- kalenica i szczyty; okap i kalenica
- poziom, wysokość; końce, krańce kalenicy
- sygnaturka, wieżyczka na kalenicy; dach o (jednej, wspólnej) kalenicy
- wystawać nad kalenicę
- siedzieć na kalenicy; umieścić, zamocować, zamontować coś w kalenicy
-
Trzy wieże i łamana kalenica dachu świątyni to dominujący element w krajobrazie kotliny sądeckiej [...]
źródło: NKJP: Jak w cyklonie, Dziennik Polski, 2003-02-11
Krycie dachu rozpoczyna się od łacenia. Jest to podstawa dokładnych połączeń przy okapie, kalenicy i nadbudowach dachu.
źródło: NKJP: (ANA): Najpierw łaty, Gazeta Wrocławska, 2003-04-01
W odróżnieniu od budynku mieszkalno-inwentarskiego, gdzie konstrukcją nośną dachu są krokwie, w przypadku stodół te funkcje spełnia ślemię, czyli pozioma belka wspierająca kalenicę.
źródło: NKJP: (WOJ.): Pod strzechą, Dziennik Polski, 2006-11-04
Karczma pokryta jest czterospadowym, gontowym dachem z kalenicą.
źródło: NKJP: Internet
Wkrótce trafili na spalone zabudowania, ogień nadal jeszcze pełzał po zwęglonych belkach i kalenicach.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kalenica
kalenice
D. kalenicy
kalenic
C. kalenicy
kalenicom
B. kalenicę
kalenice
N. kalenicą
kalenicami
Ms. kalenicy
kalenicach
W. kalenico
kalenice
-
Uniwerbizacja zamiast słoma kalona - od kalić 'brudzić, plamić, mazać błotem, gliną' (por. kał).