rewolucyjny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

odbywający się albo mający miejsce w czasie rewolucji - buntu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

czyn, ferment, prąd, przewrót, ruch, strajk, terror, wstrząs, zryw rewolucyjny; akcja, burza, działalność, fala, walka, zawierucha rewolucyjna; wrzenie, wystąpienie rewolucyjne; działania, rozruchy, wydarzenia, zamieszki rewolucyjne

Francja została osłabiona przez wstrząs rewolucyjny 1968 roku i nie była w stanie narzucać swej woli ani swym partnerom wspólnotowym, ani Anglii.

źródło: NKJP: Jerzy Łukaszewski: O Polsce i Europie bez niedomówień, 2006

Słuszne, republikańskie poglądy [...] w czasie rewolucyjnej zawieruchy uratowały mu głowę i majątek.

źródło: NKJP: Maciej Wesołowski: Złoty król, CKM, 1999

Przychodzi listopad 1918 roku. Sypią się zręby państw zaborczych, wojna się kończy, Europę ogrania rewolucyjne wrzenie.

źródło: NKJP: S. Żagiel: Zapomniany marszałek, Tygodnik Ciechanowski, 2005-07-03

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Rz	+	rewolucyjny	+
szyk: neutralny

Od: rewolucja