nawinąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

sport. pot. prowadząc akcję, ściągnąć na siebie i ograć

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

ograć

Połączenia

nawinąć obrońcę, zawodnika

Cytaty

Pomocnik Bełchatowa w polu karnym nawinął jeszcze Dudkę, ale strzelił nad bramką.

źródło: NKJP: Bartosz Karcz: Punkt widzenia, Gazeta Krakowska, 2005-12-12

Kozik zagrał ze środka boiska prostopadłą piłkę w kierunku Kaczmarczyka, ten nawinął obrońcę, po czym plasowanym strzałem z linii pola karnego otworzył wynik.

źródło: NKJP: (KRĘ): Pieczęć zmiennika, Gazeta Krakowska, 2006-10-02

Prymula dał próbkę swoich umiejętności w 56 minucie, kiedy w prawym narożniku nawinął sobie obrońcę i z bardzo trudnej pozycji oddał strzał w przeciwległy róg, po którym piłka minimalnie minęła słupek.

źródło: NKJP: (zab): Zgodnie z planem, Dziennik Polski, 2006-05-19

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	nawinę	nawiniemy
2 os.	nawiniesz	nawiniecie
3 os.	nawinie	nawiną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawinąłem +(e)m nawinął	nawinęłam +(e)m nawinęła	nawinęłom +(e)m nawinęło	nawinęliśmy +(e)śmy nawinęli	nawinęłyśmy +(e)śmy nawinęły
2 os.	nawinąłeś +(e)ś nawinął	nawinęłaś +(e)ś nawinęła	nawinęłoś +(e)ś nawinęło	nawinęliście +(e)ście nawinęli	nawinęłyście +(e)ście nawinęły
3 os.	nawinął	nawinęła	nawinęło	nawinęli	nawinęły

bezosobnik: nawinięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nawińmy
2 os.	nawiń	nawińcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawinąłbym bym nawinął	nawinęłabym bym nawinęła	nawinęłobym bym nawinęło	nawinęlibyśmy byśmy nawinęli	nawinęłybyśmy byśmy nawinęły
2 os.	nawinąłbyś byś nawinął	nawinęłabyś byś nawinęła	nawinęłobyś byś nawinęło	nawinęlibyście byście nawinęli	nawinęłybyście byście nawinęły
3 os.	nawinąłby by nawinął	nawinęłaby by nawinęła	nawinęłoby by nawinęło	nawinęliby by nawinęli	nawinęłyby by nawinęły

bezosobnik: nawinięto by

bezokolicznik: nawinąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nawinąwszy

gerundium: nawinięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	nawinięcie	nawinięcia
D.	nawinięcia	nawinięć
C.	nawinięciu	nawinięciom
B.	nawinięcie	nawinięcia
N.	nawinięciem	nawinięciami
Ms.	nawinięciu	nawinięciach
W.	nawinięcie	nawinięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: nawinięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	nawinięty	nawinięty	nawinięty	nawinięte	nawinięta
D.	nawiniętego	nawiniętego	nawiniętego	nawiniętego	nawiniętej
C.	nawiniętemu	nawiniętemu	nawiniętemu	nawiniętemu	nawiniętej
B.	nawiniętego	nawiniętego	nawinięty	nawinięte	nawiniętą
N.	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętą
Ms.	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	nawinięci	nawinięci	nawinięte	nawinięte
D.	nawiniętych	nawiniętych	nawiniętych	nawiniętych
C.	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym	nawiniętym
B.	nawiniętych	nawiniętych	nawiniętych	nawinięte
N.	nawiniętymi	nawiniętymi	nawiniętymi	nawiniętymi
Ms.	nawiniętych	nawiniętych	nawiniętych	nawiniętych

Składnia

+

nawinąć

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. wić