zażegnać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. powstrzymać rozwój sytuacji lub zjawiska ocenianych jako złe bądź niebezpieczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

zażegnać awanturę, burzę, gniew, groźbę czegoś, katastrofę, kłopoty, konflikt, kryzys, niebezpieczeństwo, problem, spór, strajk, tarapaty, wybuch czegoś
zażegnać w zarodku
chcieć, mieć, potrafić, próbować, starać się, umieć, zdążyć, zdołać; udać się zażegnać coś

	[...] żona Lota siedziała na tarasie swego pięknego domu zła i nadąsana. Sella kręciła się wokół niej, uprzedzając życzenia swej pani i usiłując gorliwością zażegnać gniew. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Lękając się, że lud może ruszyć na Ratusz i zażądać, by zdali sprawę z niesprawiedliwego sądu, postanowili zażegnać czym prędzej niebezpieczeństwo. źródło: NKJP: Hanna Kostyrko (zebr): Klechdy domowe, 1960
	Przecież tłumaczę panu, że to jest jedyny sposób, żeby zażegnać jego wrogość, której się pan tak obawia. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 3, 1997
	Rodzinna legenda głosiła, że dziadek ukrywał się na bagnie przed gestapo, kiedy szukało go za pobicie niemieckiego osadnika (groźny ten kryzys udało się babci zażegnać na drodze negocjacji[...]). źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Ponadstuosobowa grupa miejscowych kibiców ruszyła w stronę przyjezdnych. Sforsowali jedną z bram, ale na szczęście groźnie zapowiadającą się rozróbę szybko zażegnali policjanci. źródło: NKJP: Czarne koszule lepsze od czarnych spodenek, Sztafeta, 2007-03-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zażegnałem +(e)m zażegnał	zażegnałam +(e)m zażegnała	zażegnałom +(e)m zażegnało	zażegnaliśmy +(e)śmy zażegnali	zażegnałyśmy +(e)śmy zażegnały
2 os.	zażegnałeś +(e)ś zażegnał	zażegnałaś +(e)ś zażegnała	zażegnałoś +(e)ś zażegnało	zażegnaliście +(e)ście zażegnali	zażegnałyście +(e)ście zażegnały
3 os.	zażegnał	zażegnała	zażegnało	zażegnali	zażegnały

bezosobnik: zażegnano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zażegnajmy
2 os.	zażegnaj	zażegnajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zażegnałbym bym zażegnał	zażegnałabym bym zażegnała	zażegnałobym bym zażegnało	zażegnalibyśmy byśmy zażegnali	zażegnałybyśmy byśmy zażegnały
2 os.	zażegnałbyś byś zażegnał	zażegnałabyś byś zażegnała	zażegnałobyś byś zażegnało	zażegnalibyście byście zażegnali	zażegnałybyście byście zażegnały
3 os.	zażegnałby by zażegnał	zażegnałaby by zażegnała	zażegnałoby by zażegnało	zażegnaliby by zażegnali	zażegnałyby by zażegnały

bezosobnik: zażegnano by

bezokolicznik: zażegnać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zażegnawszy

gerundium: zażegnanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zażegnany

odpowiednik aspektowy: zażegnywać

+

zażegnać

+

CO

Od: żegnać