bredzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mówić rzeczy pozbawione sensu, będąc pod wpływem choroby lub innych czynników osłabiających świadomość - stan umysłu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

	Straciłam dużo krwi i mogłam bredzić [...]. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
	Gorączkował całą noc. Dygotał, jęczał, bredził. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	Gong - gdy ozdrowiał i przestał bredzić o podwodnych diabłach i wybuchach - zeznał, co widział, do protokołu naczelnikowi policji na Ullung, a rzeczy z protokołu nie sposób już było wymazać. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	W silnej gorączce bredził, że wszyscy ludzie winni być równi, nie tylko przed Bogiem, ale również tutaj, na ziemskim padole. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bredziłem +(e)m bredził	bredziłam +(e)m bredziła	bredziłom +(e)m bredziło	bredziliśmy +(e)śmy bredzili	bredziłyśmy +(e)śmy bredziły
2 os.	bredziłeś +(e)ś bredził	bredziłaś +(e)ś bredziła	bredziłoś +(e)ś bredziło	bredziliście +(e)ście bredzili	bredziłyście +(e)ście bredziły
3 os.	bredził	bredziła	bredziło	bredzili	bredziły

bezosobnik: bredzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bredził będę bredzić	będę bredziła będę bredzić	będę bredziło będę bredzić	będziemy bredzili będziemy bredzić	będziemy bredziły będziemy bredzić
2 os.	będziesz bredził będziesz bredzić	będziesz bredziła będziesz bredzić	będziesz bredziło będziesz bredzić	będziecie bredzili będziecie bredzić	będziecie bredziły będziecie bredzić
3 os.	będzie bredził będzie bredzić	będzie bredziła będzie bredzić	będzie bredziło będzie bredzić	będą bredzili będą bredzić	będą bredziły będą bredzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bredźmy
2 os.	bredź	bredźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bredziłbym bym bredził	bredziłabym bym bredziła	bredziłobym bym bredziło	bredzilibyśmy byśmy bredzili	bredziłybyśmy byśmy bredziły
2 os.	bredziłbyś byś bredził	bredziłabyś byś bredziła	bredziłobyś byś bredziło	bredzilibyście byście bredzili	bredziłybyście byście bredziły
3 os.	bredziłby by bredził	bredziłaby by bredziła	bredziłoby by bredziło	bredziliby by bredzili	bredziłyby by bredziły

bezosobnik: bredzono by

bezokolicznik: bredzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: bredząc

gerundium: bredzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: bredzący

	+	bredzić	+	o KIM/CZYM
	+	bredzić	+	że ZDANIE

Prawdopodobnie od starszej formy brydzić 'mówić głupstwa, bzdury', która miałaby powstać od czas. brnąć 'iść, grzęznąc' (zob.).