wypieprzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

wulg. będąc mężczyzną, odbyć stosunek seksualny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

Kiedy weszła Dimple, przebrana i umyta, wypieprzył ją na stojąco, podczas gdy ona podpierała się ramionami o łóżko, z ubraniem zadartym do pasa.

źródło: Jeet Thayil: Narkopolis, 2015 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypieprzyłem +(e)m wypieprzył	wypieprzyłam +(e)m wypieprzyła	wypieprzyłom +(e)m wypieprzyło	wypieprzyliśmy +(e)śmy wypieprzyli	wypieprzyłyśmy +(e)śmy wypieprzyły
2 os.	wypieprzyłeś +(e)ś wypieprzył	wypieprzyłaś +(e)ś wypieprzyła	wypieprzyłoś +(e)ś wypieprzyło	wypieprzyliście +(e)ście wypieprzyli	wypieprzyłyście +(e)ście wypieprzyły
3 os.	wypieprzył	wypieprzyła	wypieprzyło	wypieprzyli	wypieprzyły

bezosobnik: wypieprzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypieprzmy
2 os.	wypieprz	wypieprzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypieprzyłbym bym wypieprzył	wypieprzyłabym bym wypieprzyła	wypieprzyłobym bym wypieprzyło	wypieprzylibyśmy byśmy wypieprzyli	wypieprzyłybyśmy byśmy wypieprzyły
2 os.	wypieprzyłbyś byś wypieprzył	wypieprzyłabyś byś wypieprzyła	wypieprzyłobyś byś wypieprzyło	wypieprzylibyście byście wypieprzyli	wypieprzyłybyście byście wypieprzyły
3 os.	wypieprzyłby by wypieprzył	wypieprzyłaby by wypieprzyła	wypieprzyłoby by wypieprzyło	wypieprzyliby by wypieprzyli	wypieprzyłyby by wypieprzyły

bezosobnik: wypieprzono by

bezokolicznik: wypieprzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypieprzywszy

gerundium: wypieprzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypieprzony

odpowiednik aspektowy: pieprzyć

+

wypieprzyć

+

KOGO