wysapać
-
powiedzieć coś, sapiąc
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
hiperonimy: powiedzieć
-
- wysapać wreszcie
-
Do sklepu wpadła zaraz po otwarciu, wysapała przeproszenie i zajęła swoje miejsce.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: As w rękawie, 1998
Po przejechaniu kilku okrążeń wysiadł z bolidu czerwony z wysiłku i wycieńczony wysapał, że nie ma siły dalej jechać.
źródło: NKJP: Rafał Stanowski: Bardzo szybkie pieniądze, Dziennik Polski, 2005-10-14
Kiedy wróciła do hotelu, natknęła się na część ekipy. Stanęła naprzeciwko kolegów i wysapała: - O Boże, nie daję rady.
źródło: NKJP: Ryszarda Wojciechowska: To nie będzie film o śniegu, Dziennik Bałtycki, 2010-02-12
Chciałbym wam kogoś przedstawić - wysapał Pater, podchodząc do bagażnika.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Pójdę już. Dziękuję ci, przyjacielu - wysapał w odpowiedzi, i powoli wygramolił się z samochodu.
źródło: NKJP: Jarosław Gambal: Wierzyć i kochać życie pełne nadziei, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wysapię
wysapiemy
2 os. wysapiesz
wysapiecie
3 os. wysapie
wysapią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wysapałem
+(e)m wysapał
wysapałam
+(e)m wysapała
wysapałom
+(e)m wysapało
wysapaliśmy
+(e)śmy wysapali
wysapałyśmy
+(e)śmy wysapały
2 os. wysapałeś
+(e)ś wysapał
wysapałaś
+(e)ś wysapała
wysapałoś
+(e)ś wysapało
wysapaliście
+(e)ście wysapali
wysapałyście
+(e)ście wysapały
3 os. wysapał
wysapała
wysapało
wysapali
wysapały
bezosobnik: wysapano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wysapmy
2 os. wysap
wysapcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wysapałbym
bym wysapał
wysapałabym
bym wysapała
wysapałobym
bym wysapało
wysapalibyśmy
byśmy wysapali
wysapałybyśmy
byśmy wysapały
2 os. wysapałbyś
byś wysapał
wysapałabyś
byś wysapała
wysapałobyś
byś wysapało
wysapalibyście
byście wysapali
wysapałybyście
byście wysapały
3 os. wysapałby
by wysapał
wysapałaby
by wysapała
wysapałoby
by wysapało
wysapaliby
by wysapali
wysapałyby
by wysapały
bezosobnik: wysapano by
bezokolicznik: wysapać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysapawszy
gerundium: wysapanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wysapanie
wysapania
D. wysapania
wysapań
C. wysapaniu
wysapaniom
B. wysapanie
wysapania
N. wysapaniem
wysapaniami
Ms. wysapaniu
wysapaniach
W. wysapanie
wysapania
imiesłów przymiotnikowy bierny: wysapany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wysapany
wysapany
wysapany
wysapane
wysapana
D. wysapanego
wysapanego
wysapanego
wysapanego
wysapanej
C. wysapanemu
wysapanemu
wysapanemu
wysapanemu
wysapanej
B. wysapanego
wysapanego
wysapany
wysapane
wysapaną
N. wysapanym
wysapanym
wysapanym
wysapanym
wysapaną
Ms. wysapanym
wysapanym
wysapanym
wysapanym
wysapanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wysapani
wysapani
wysapane
wysapane
D. wysapanych
wysapanych
wysapanych
wysapanych
C. wysapanym
wysapanym
wysapanym
wysapanym
B. wysapanych
wysapanych
wysapanych
wysapane
N. wysapanymi
wysapanymi
wysapanymi
wysapanymi
Ms. wysapanych
wysapanych
wysapanych
wysapanych
odpowiednik aspektowy: wysapywać
-
+ wysapać + CO
+ wysapać + że ZDANIE
+ wysapać + MOWA WPROST -
Zob. sapać