-
3.
książk. zdarzenie oceniane przez mówiącego jako dopełnienie i efekt wcześniejszych wydarzeń, z którymi stanowi pewną myślową całość -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
upływ czasu -
antonimy: prolog I
-
- interesujący, tragiczny, zaskakujący epilog
- epilog sprawy
- coś kończy się epilogiem
-
Próby pisania w miesięczniku „Rzeczywistość” [...] to niewątpliwie bardzo smutny epilog jej ambitnych dążeń.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Nasze wspólne życie nie należało do udanych, choć na początku oczywiście nic nie zapowiadało smutnego epilogu.
źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008
Wszystkie wyprawy kończą się bardzo podobnym epilogiem.
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
[...] mnie jednak siedzący na ramieniu strach szepcze w ucho tysiące najstraszliwszych rozwiązań i epilogów tego zajścia.
źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
Po niefrasobliwych epilogach meczów z Bostonem i Indianą Sixers podarowały zwycięstwo Bryłkom z Denver.
źródło: NKJP: (MARO): Bez dowódców, Dziennik Polski, 2006-03-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. epilog
epilogi
D. epilogu
epilogów
C. epilogowi
epilogom
B. epilog
epilogi
N. epilogiem
epilogami
Ms. epilogu
epilogach
W. epilogu
epilogi
-
+ epilog + (CZEGO) -
łac. epilogus
z gr. epílogos 'końcowa część, zakończenie (mowy, sztuki teatralnej)'