-
1.
duży budynek służący do przechowywania m.in. zbóż -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- drewniany, murowany; stary; zabytkowy spichlerz; spichlerz dworski
- spichlerz i stodoła
- dach; właściciel spichlerza
-
- Gospodarz przywoził ziarno i jeśli nie chciał czekać na swoją kolej zmielenia, był spichlerz, gdzie mógł je przechować.
źródło: NKJP: Anna Żebrowska: Cichy Don, Gazeta Wyborcza, 1998-11-20
Jednego dnia musiałem wnieść do spichlerza 100 worków zboża. Byłem krzepki.
źródło: NKJP: (STK): Rozmaitości Rawicz, Gazeta Poznańska, 2001-10-06
Odpowiednikiem karbowego był też na przykład szafarz, czyli magazynier w spichlerzu, oborowy odpowiedzialny za krowy czy stajenny odpowiedzialny za konie albo owczarz, czyli szef owczarni.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
Dużo zapasów uległo zniszczeniu w czasie walk, wiele spichlerzy rozrabowała miejscowa, uboga ludność i ukryła pszenicę.
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
[...] Od kilku już tysiącleci byli rolnikami i hodowcami, bogacili się, gromadzili w spichlerzach zapasy zboża, mięsa i serów [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże: ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spichlerz
spichlerze
D. spichlerza
spichlerzy
C. spichlerzowi
spichlerzom
B. spichlerz
spichlerze
N. spichlerzem
spichlerzami
Ms. spichlerzu
spichlerzach
W. spichlerzu
spichlerze
-
śr.-w.-niem. spīchære / spīcher / speicher (m)
Zagadkowe pozostaje śródgłosowe -l- w zaadaptowanym wyrazie polskim. Por. niem. Speicher 'spichlerz', 'zbiornik'.