ksiuty

Ładna była, to ślepiami za nią wodził i na ksiuty ciągnął [...].

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

[...] gżę się z Szymkiem. Jakoś nam się na ksiuty zebrało.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

A znów pani mąż w żadną służbową podróż nie wyjechał, tylko z moją wnuczką na ksiuty się udał [...].

źródło: Władysław Lubaś (red.): Słownik polskich leksemów potocznych, 2006

Wspomina żona: - Piąta, jego nie ma. Potem północ i piąta rano. Ja tutaj na wsi sama z dwójką małych dzieci i mamą ciężko chorą. Ale pojechałam na komisariat do Ursusa. Powiedzieli, że mąż pewnie poszedł na ksiuty. Pamiętam dokładnie, że tak mówili i ryczeli ze śmiechu.

źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Ledwo szedł, przyspieszył, Gazeta Wyborcza, 1996-06-22