-
1.
przest. osoba, która pracuje jako kucharz lub pomoc kuchenna -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
Kucharze i kuchty zwijali się jak w ukropie, by nakarmić co dzień wielką rzeszę ludzi i jeszcze przygotować wykwintną ucztę.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga III, 2003
Oprócz rycerzy członkami zakonu byli też bracia i siostry służebne [...]. Pełnili oni funkcje giermków, stajennych, kucht, sprzątaczek itp.
źródło: NKJP: Internet
Do wysłania wiadomości wysłaliśmy chłopca okrętowego Numbleta. Numblet jest synem naszego kuchty [...].
źródło: Internet: robosuper.blogspot.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kuchta
kuchty
D. kuchty
kucht
C. kuchcie
kuchtom
B. kuchtę
kuchty
N. kuchtą
kuchtami
Ms. kuchcie
kuchtach
W. kuchto
kuchty
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osoby/osób płci żeńskiej, używa się r.ż., M. B. W. lm kuchty , D. lm kucht ; gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, M. i W. lm. kuchty lub kuchtowie , D. i B. lm. kuchtów albo r. ż., M. i W. lm kuchty , D. lm kucht , B. lm kuchty
-
psł. *kuchъta 'kucharz'