apodyktycznie

  • książk.  w sposób świadczący o nieuznawaniu odmiennego zdania i dążeniu do narzucenia innym swojej woli
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • orzekać coś, stwierdzać coś apodyktycznie
  • Czytałam kiedyś wywiad z Zuzanną Celmer, stwierdzającą apodyktycznie, że mężczyźni zdradzają, bo czują do kogoś pociąg fizyczny [...].

    źródło: NKJP: Internet

    Bywa, że szef apodyktycznie powie w firmie, że to czy tamto ma być zrobione [...] tak, a nie inaczej. Brzmi jak wojskowy dowódca wydający rozkaz.

    źródło: NKJP: Marek Śliperski: O liczbach i ludziach, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-08-05

    - Nie ma tak dobrze - oświadczył Julek apodyktycznie, obejmując przywództwo nad grupą.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

  • część mowy: przysłówek

  • Zob.  apodyktyczny 

CHRONOLOGIZACJA:
1900, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2016