-
1.
pot. pogard. kobieta, która zajmuje się tylko pracą w kuchni i o której sądzi się, że nie ma szerszych zainteresowań ani ambicji zawodowych -
- rzadziej garnkotłuk
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
[...] jaka ja jestem głupia, wyleją mnie [...] i skończę jak handlara albo garkotłuk, tak jak mówiła mama, jak ja się tego nauczę, a wszystko przez niego.
źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Opowieści przebrane, 2005
On nie jest moim mężem, ty... ty... ty garkotłuku! - W ferworze furii zabrakło mi obelgi, jaką mogłabym uraczyć Bogu ducha winną kobietę.
źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010
Kolega Gwiżdż opowiadał o kochankach z wczasowej stołówki. Miał najlepsze żarcie i gorące noce. Śmiał się rubasznie, kpiąc z wdzięków tych garkotłuków.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
Czytając o bajkowym życiu bohaterów magazynów dla garkotłuków, normalni ludzie boleśniej niż powinni odczuwają trudności codziennego życia.
źródło: NKJP: Życzenia, Dziennik Polski, 1999-12-24
Szczytem absurdu był ów komercyjny chwyt Boya, który to chwyt sprawił, że opatrzona opaską „tylko dla dorosłych” Rozprawa o metodzie wylądowała – jak ktoś tam podpatrzył - w szufladce kucharki, prymitywnego garnkotłuka, obok romansów Mniszkówny i Marczyńskiego.
źródło: Internet: moklegionowo.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. garkotłuk
garkotłuki
D. garkotłuka
garkotłuków
C. garkotłukowi
garkotłukom
B. garkotłuka
garkotłuki
N. garkotłukiem
garkotłukami
Ms. garkotłuku
garkotłukach
W. garkotłuku
garkotłuki
-
Zob. garnek , tłuc