-
3.
osoba, która umie przygotowywać bardzo smaczne posiłki -
[kuchmistsz], pot. [kuchmisczsz] lub pot. [kuchmiszczsz]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem -
Nie miał też czasu na gotowanie, choć potrafił być kuchmistrzem wytrawnym, kiedy już postanowił oddać się tej czynności.
źródło: NKJP: Internet
Prawdziwy kuchmistrz, choćby ten domowy, nie szuka mięsa czy warzyw w supermarkecie, jeśli tylko może, kupi je na pobliskim bazarku lub u znanego, pewnego sprzedawcy.
źródło: Internet: cyfroteka.pl
Bardzo lubię takie danie [...]. Bardzo smaczne, [...] mając przepis, mogę sam przygotować. Rafał dzięki, widzę, że z ciebie niezły kuchmistrz.
źródło: Internet: idziemy.nagrzyby.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kuchmistrz
kuchmistrze
kwestion. kuchmistrzowie
ndepr kuchmistrze
depr D. kuchmistrza
kuchmistrzów
C. kuchmistrzowi
kuchmistrzom
B. kuchmistrza
kuchmistrzów
N. kuchmistrzem
kuchmistrzami
Ms. kuchmistrzu
kuchmistrzach
W. kuchmistrzu
kuchmistrze
kuchmistrzowie
ndepr kuchmistrze
depr -
śr.-w.-niem. kuch(en)-meister
Zob. kuchnia, mistrz