elizja

  • Definicja
    jęz.  opuszczenie ostatniej samogłoski lub sylaby wyrazu przed wyrazem rozpoczynającym się od spółgłoski, stosowane w mowie lub piśmie
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • Cytaty

    Akcent pada zawsze na przedostatnią sylabę, z wyjątkiem przypadków elizji końcówki występujących np. w poezji.

    źródło: NKJP: Internet

    Wiemy natomiast, że łacińskie końcówki ,,-um'' czy ,,-am'' były pojedynczymi samogłoskami nosowymi (przynajmniej w okresie klasycznym), bo podlegały elizji, tak jak samogłoski.

    źródło: NKJP: Internet

    Na gruncie gramatyki języka greckiego do zmian fonetycznych typu sandhi zaliczamy m.in.: elizję, aferezę, apokopę, krazę. W ścisłym związku z elizją pozostaje występowanie w grece, charakteryzujących się fakultatywnością użycia, pewnych spółgłosek.

    źródło: NKJP: Anna Marchewka: Consonantes mobiles u Homera i Herodota, 2000

    Obok adekwatnych realizacji pojawiają się w wypowiedziach dziecka uproszczenia grup spółgłoskowych, elizje głosek wygłosowych [...].

    źródło: NKJP: Depalatalizacja sybilantów miękkich, Gazeta Goleniowska, 2008-09-03
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. elizja
    		 elizje
    D. elizji
    		 elizji
    		 neut
    elizyj
    		 char
    C. elizji
    		 elizjom
    B. elizję
    		 elizje
    N. elizją
    		 elizjami
    Ms. elizji
    		 elizjach
    W. elizjo
    		 elizje
  • Składnia
    bez ograniczeń + elizja +
    (CZEGO)
  • Pochodzenie

    łac. elisio 'wyciskanie, wyrzutnia'

CHRONOLOGIZACJA:
1918, Rozprawy Wydziału Filologicznego, Tomy 58-59, books.google.pl
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 22.01.2017