obtupać
-
pot. tupiąc, usunąć z obuwia jakieś zanieczyszczenia
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
- obtupać buty
- obtupać ze śniegu
-
Najpierw trzeba obtupać śnieg z butów, bo to jest mroźna Syberia, Rosja.
źródło: Internet: folk.pl
Mężczyzna powoli wszedł po schodkach na niewielki ganek, obtupał oklejone śniegiem buty i nacisnął przycisk dzwonka.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
[...] jałowicze buty w sieni ze śniegu obtupała, zrzuciła na skrzynię kożuszek i uchyliła drzwi do sali [...].
źródło: NKJP: Piotr Gillert: W najnowszym numerze, Gazeta Wyborcza, 1997-10-24
Dziękując za zaproszenie, obtupaliśmy buty ze śniegu i weszliśmy wprost - nie było sionki - do małej wiejskiej kuchni.
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska, Był pałac, 2008
Potem otworzą się drzwi Zajazdu 1001 nocy, wejdzie klient, obtupie buty ze śniegu lub błota, zamówi danie i Jasem pójdzie do kuchni gotować.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Emirat Polska, Polityka, 2006-04-15
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obtupam
obtupię
obtupamy
obtupiemy
2 os. obtupasz
obtupiesz
obtupacie
obtupiecie
3 os. obtupa
obtupie
obtupają
obtupią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obtupałem
+(e)m obtupał
obtupałam
+(e)m obtupała
obtupałom
+(e)m obtupało
obtupaliśmy
+(e)śmy obtupali
obtupałyśmy
+(e)śmy obtupały
2 os. obtupałeś
+(e)ś obtupał
obtupałaś
+(e)ś obtupała
obtupałoś
+(e)ś obtupało
obtupaliście
+(e)ście obtupali
obtupałyście
+(e)ście obtupały
3 os. obtupał
obtupała
obtupało
obtupali
obtupały
bezosobnik: obtupano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obtupajmy
obtupmy
2 os. obtup
obtupaj
obtupajcie
obtupcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obtupałbym
bym obtupał
obtupałabym
bym obtupała
obtupałobym
bym obtupało
obtupalibyśmy
byśmy obtupali
obtupałybyśmy
byśmy obtupały
2 os. obtupałbyś
byś obtupał
obtupałabyś
byś obtupała
obtupałobyś
byś obtupało
obtupalibyście
byście obtupali
obtupałybyście
byście obtupały
3 os. obtupałby
by obtupał
obtupałaby
by obtupała
obtupałoby
by obtupało
obtupaliby
by obtupali
obtupałyby
by obtupały
bezosobnik: obtupano by
bezokolicznik: obtupać
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
obtupawszy
gerundium: obtupanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obtupanie
obtupania
D. obtupania
obtupań
C. obtupaniu
obtupaniom
B. obtupanie
obtupania
N. obtupaniem
obtupaniami
Ms. obtupaniu
obtupaniach
W. obtupanie
obtupania
imiesłów przymiotnikowy bierny: obtupany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obtupany
obtupany
obtupany
obtupane
obtupana
D. obtupanego
obtupanego
obtupanego
obtupanego
obtupanej
C. obtupanemu
obtupanemu
obtupanemu
obtupanemu
obtupanej
B. obtupanego
obtupanego
obtupany
obtupane
obtupaną
N. obtupanym
obtupanym
obtupanym
obtupanym
obtupaną
Ms. obtupanym
obtupanym
obtupanym
obtupanym
obtupanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obtupani
obtupani
obtupane
obtupane
D. obtupanych
obtupanych
obtupanych
obtupanych
C. obtupanym
obtupanym
obtupanym
obtupanym
B. obtupanych
obtupanych
obtupanych
obtupane
N. obtupanymi
obtupanymi
obtupanymi
obtupanymi
Ms. obtupanych
obtupanych
obtupanych
obtupanych
odpowiednik aspektowy: obtupywać
-
+ obtupać + CO + (z CZEGO) -
Zob. tupać