-
1.
kultur. kierunek w filozofii, nauce i sztuce uznający wyższość formy nad treścią dzieła -
W okresie stalinowskim słowo używane dla zdeprecjonowania sztuki niezgodnej z wzorcami socrealizmu.
-
[formalism] lub [formalizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
Po 1860 r. wypracowała własny styl, charakteryzujący się mniejszym formalizmem i stosowaniem naturalnego światła, a jej obrazy zdobyły znaczną popularność i uznanie.
źródło: NKJP: Kobiety tak znikają!, Polityka nr 2610, 2007
Ponieważ poeta, któremu nie wolno myśleć w wierszu, ma automatycznie skłonność do cyzelowania formy, oskarża się go o formalizm.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951
Zawodzińskiego w roku 1953 trudno było przeforsować. Jego gusty i związki z rosyjskim formalizmem nie były „na czasie”.
źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001
Symfonia została odrzucona jako wykwit tzw. formalizmu i przeleżała w szufladzie aż do 1961 r.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Symfonia nieustannego cierpienia, Polityka, nr 2574, 2006
[...] zasadniczym błędem jest analizowanie języka matematycznego zamiast analizowania myśli matematycznej. Stanowisko takie odróżnia zdecydowanie intuicjonizm nie tylko od logicyzmu [...] czy od formalizmu [...], ale i od poglądów tych filozofów, którzy [...] głosili, że wszelkie myślenie abstrakcyjne jest zależne od języka.
źródło: NKJP: Roman Murawski: Filozofia matematyki: zarys dziejów, 1986
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. formalizm
formalizmy
D. formalizmu
formalizmów
C. formalizmowi
formalizmom
B. formalizm
formalizmy
N. formalizmem
formalizmami
Ms. formalizmie
formalizmach
W. formalizmie
formalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. formalisme