-
1.
zmusić kogoś do przyjęcia niemieckiej kultury i obyczajowości oraz posługiwania się językiem niemieckim -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: zgermanizować
-
- zniemczyć Czechów, dzieci, książąt śląskich, ludność, Polaków, rodzinę polską (pomorską, włoską...), szlachtę, Ślązaków, Żydów
-
Wobec dzieci polskich prowadzono zbrodniczą politykę wynarodowienia. [...] Do zniemczenia wybierano przede wszystkim dzieci, które były sierotami, albo te, których rodzice znajdowali się w więzieniu lub obozie koncentracyjnym.
źródło: NKJP: Paweł Kowalski: Wojenne dzieciństwo Losy dzieci polskich pod okupacją hitlerowską, Gazeta Radomszczańska, 2009-11-03
W latach 80. poprzedniego stulecia okazało się, że mimo polityki germanizacyjnej nie uda się zniemczyć Polaków.
źródło: NKJP: Michał Wiśniewski: Stuknęła im setka, Gazeta Poznańska, 2002-06-08
Zawsze chciałem być Polakiem i jestem nim, choć gdy byłem dzieckiem, w czasie wojny, Niemcy chcieli mnie zniemczyć.
źródło: NKJP: K. Juszczak: Być Polakiem..., Czas Ostrzeszowski, nr 15 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zniemczę
zniemczymy
2 os. zniemczysz
zniemczycie
3 os. zniemczy
zniemczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zniemczyłem
+(e)m zniemczył
zniemczyłam
+(e)m zniemczyła
zniemczyłom
+(e)m zniemczyło
zniemczyliśmy
+(e)śmy zniemczyli
zniemczyłyśmy
+(e)śmy zniemczyły
2 os. zniemczyłeś
+(e)ś zniemczył
zniemczyłaś
+(e)ś zniemczyła
zniemczyłoś
+(e)ś zniemczyło
zniemczyliście
+(e)ście zniemczyli
zniemczyłyście
+(e)ście zniemczyły
3 os. zniemczył
zniemczyła
zniemczyło
zniemczyli
zniemczyły
bezosobnik: zniemczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zniemczmy
2 os. zniemcz
zniemczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zniemczyłbym
bym zniemczył
zniemczyłabym
bym zniemczyła
zniemczyłobym
bym zniemczyło
zniemczylibyśmy
byśmy zniemczyli
zniemczyłybyśmy
byśmy zniemczyły
2 os. zniemczyłbyś
byś zniemczył
zniemczyłabyś
byś zniemczyła
zniemczyłobyś
byś zniemczyło
zniemczylibyście
byście zniemczyli
zniemczyłybyście
byście zniemczyły
3 os. zniemczyłby
by zniemczył
zniemczyłaby
by zniemczyła
zniemczyłoby
by zniemczyło
zniemczyliby
by zniemczyli
zniemczyłyby
by zniemczyły
bezosobnik: zniemczono by
bezokolicznik: zniemczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zniemczywszy
gerundium: zniemczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zniemczenie
zniemczenia
D. zniemczenia
zniemczeń
C. zniemczeniu
zniemczeniom
B. zniemczenie
zniemczenia
N. zniemczeniem
zniemczeniami
Ms. zniemczeniu
zniemczeniach
W. zniemczenie
zniemczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zniemczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zniemczony
zniemczony
zniemczony
zniemczone
zniemczona
D. zniemczonego
zniemczonego
zniemczonego
zniemczonego
zniemczonej
C. zniemczonemu
zniemczonemu
zniemczonemu
zniemczonemu
zniemczonej
B. zniemczonego
zniemczonego
zniemczony
zniemczone
zniemczoną
N. zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
zniemczoną
Ms. zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
zniemczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zniemczeni
zniemczeni
zniemczone
zniemczone
D. zniemczonych
zniemczonych
zniemczonych
zniemczonych
C. zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
zniemczonym
B. zniemczonych
zniemczonych
zniemczonych
zniemczone
N. zniemczonymi
zniemczonymi
zniemczonymi
zniemczonymi
Ms. zniemczonych
zniemczonych
zniemczonych
zniemczonych
odpowiednik aspektowy: niemczyć
-
+ zniemczyć + KOGO -
Zob. Niemiec
-
+ zniemczyć + KOGO