-
2.
choreog. popularny w XIX w. taniec towarzyski, składający się z kilku figur wykonywanych w parach w sposób elegancki i ceremonialny -
[lansjer] lub [lãsjer]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
hiperonimy: taniec
-
- figury, kroki, takty lansjera
- tańczyć lansjera
-
Menueta i gawota usuwa w cień ulubiony lansjer [...].
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008
Zespół zatańczył także zapomnianego już dzisiaj lansjera.
źródło: NKJP: Ewa Podolska: Dębicki Flis Moniuszki, Gazeta Krakowska, 2003-06-11
Jeśli w domu była młodzież, to muzykowaniu towarzyszył często taniec, najczęściej walc lub lansjer.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
Oprócz polek, walców i jakżeż ognistych mazurów – wspomina Bogdanowicz – tańczyliśmy kadryle i lansjery, przy których wysilaliśmy się na zabawianie konwersacją naszych „dam”.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lansjer
lansjery
D. lansjera
lansjerów
C. lansjerowi
lansjerom
B. lansjera
lansjery
N. lansjerem
lansjerami
Ms. lansjerze
lansjerach
W. lansjerze
lansjery
-
fr. lancier