malkontent
-
książk. osoba, która często wyraża swoje niezadowolenie z ludzi, rzeczy i sytuacji oraz we wszystkim doszukuje się negatywnych elementów
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- wieczny malkontent
- malkontenci i frustraci
- argumenty, głosy malkontentów
-
Wieczny malkontent, [...] zrzęda, skupiony na sobie narzekacz, [...] zamiast walczyć o żonę i stworzyć takie warunki, żeby chciała być z nim [...], wzbudza w niej poczucie winy i czyni jej wyrzuty [...].
źródło: NKJP: Internet
Dziecko wychowywane przez rodziców perfekcjonistów [...] wyrasta na malkontenta, który nigdy z niczego nie jest zadowolony, zrzędzi, ma duże wymagania wobec innych [...].
źródło: NKJP: Andrzej Wasilewski: Karma - los człowieka, 2002
Gość baru jest malkontentem, bez przerwy na coś narzeka. Jedynie Angelika mogłaby mu poprawić nastrój.
źródło: NKJP: ZUS. Edukacja z ekranu, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-08-15
Zawsze znajdą się malkontenci, którzy powiedzą, że zatrudniasz za mało ludzi, a klienci czekają za długo. Nie powinieneś zwracać na to uwagi.
źródło: NKJP: Grzegorz Sikorski: Sabotaż w dziale obsługi klienta, czyli jak zniechęcić klientów i sprawić, by odeszli, 2006
Nas też można skrytykować. Już słyszę głosy malkontentów - że zabrakło tego, że za dużo czego innego.
źródło: NKJP: Maja Wolny: Proza Kopernika, Polityka, 2000-08-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. malkontent
malkontenci
ndepr malkontenty
depr D. malkontenta
malkontentów
C. malkontentowi
malkontentom
B. malkontenta
malkontentów
N. malkontentem
malkontentami
Ms. malkontencie
malkontentach
W. malkontencie
malkontenci
ndepr malkontenty
depr -
może fr. malcontent
może wł. malcontento
Na podstawie indeksu haseł