przytłumić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

spowodować, że dobiegające dźwięki stały się mniej słyszalne

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

Połączenia

przytłumić dźwięki, odgłosy

Cytaty

Dywan przytłumił moje kroki, cień korytarza ukrył mnie w sobie.

źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994

Wtem rozległ się miarowy tupot, jak gdyby setki podkutych butów wybijało rytm paradnego marsza. [...] Potem wszystko przytłumiły werble, warczące zajadle, ponuro i napastliwie.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

Lepiej unikać gładkich i twardych powierzchni. Pokrycie ich miękką wykładziną, otoczenie zielenią i zagospodarowanie otwartymi półkami przytłumi nieco niepożądane dźwięki.

źródło: NKJP: Praca, Dom, nr 3, 1985

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przytłumię	przytłumimy
2 os.	przytłumisz	przytłumicie
3 os.	przytłumi	przytłumią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłumiłem +(e)m przytłumił	przytłumiłam +(e)m przytłumiła	przytłumiłom +(e)m przytłumiło	przytłumiliśmy +(e)śmy przytłumili	przytłumiłyśmy +(e)śmy przytłumiły
2 os.	przytłumiłeś +(e)ś przytłumił	przytłumiłaś +(e)ś przytłumiła	przytłumiłoś +(e)ś przytłumiło	przytłumiliście +(e)ście przytłumili	przytłumiłyście +(e)ście przytłumiły
3 os.	przytłumił	przytłumiła	przytłumiło	przytłumili	przytłumiły

bezosobnik: przytłumiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytłummy
2 os.	przytłum	przytłumcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłumiłbym bym przytłumił	przytłumiłabym bym przytłumiła	przytłumiłobym bym przytłumiło	przytłumilibyśmy byśmy przytłumili	przytłumiłybyśmy byśmy przytłumiły
2 os.	przytłumiłbyś byś przytłumił	przytłumiłabyś byś przytłumiła	przytłumiłobyś byś przytłumiło	przytłumilibyście byście przytłumili	przytłumiłybyście byście przytłumiły
3 os.	przytłumiłby by przytłumił	przytłumiłaby by przytłumiła	przytłumiłoby by przytłumiło	przytłumiliby by przytłumili	przytłumiłyby by przytłumiły

bezosobnik: przytłumiono by

bezokolicznik: przytłumić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytłumiwszy

gerundium: przytłumienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przytłumienie	przytłumienia
D.	przytłumienia	przytłumień
C.	przytłumieniu	przytłumieniom
B.	przytłumienie	przytłumienia
N.	przytłumieniem	przytłumieniami
Ms.	przytłumieniu	przytłumieniach
W.	przytłumienie	przytłumienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytłumiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	przytłumiony	przytłumiony	przytłumiony	przytłumione	przytłumiona
D.	przytłumionego	przytłumionego	przytłumionego	przytłumionego	przytłumionej
C.	przytłumionemu	przytłumionemu	przytłumionemu	przytłumionemu	przytłumionej
B.	przytłumionego	przytłumionego	przytłumiony	przytłumione	przytłumioną
N.	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym	przytłumioną
Ms.	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	przytłumieni	przytłumieni	przytłumione	przytłumione
D.	przytłumionych	przytłumionych	przytłumionych	przytłumionych
C.	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym	przytłumionym
B.	przytłumionych	przytłumionych	przytłumionych	przytłumione
N.	przytłumionymi	przytłumionymi	przytłumionymi	przytłumionymi
Ms.	przytłumionych	przytłumionych	przytłumionych	przytłumionych

odpowiednik aspektowy: przytłumiać

Składnia

+

przytłumić

+

CO

Pochodzenie

Zob. tłumić