-
1.
jęz. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa, które są zapożyczone z języka niemieckiego lub na nim wzorowane
-
Ms. lp wymawiany: [germaniźmie] lub [germanizmie].
-
[germanism] lub [germanizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata -
hiperonimy: zapożyczenie
-
W Krakowie w piecach hajcował się węgiel, ale zanim zamienił się w czerwony żar, piec należało rozhajcować, co było sztuką wymagającą pewnego doświadczenia. A hajcowanie to kolejny germanizm, pochodzi od heizen (ogrzewać).
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009
[...] w zaborze rosyjskim pisarze starannie tępili rusycyzmy, przeoczali zaś germanizmy; w austriackim na odwrót. Stąd brały się wieczyste spory, gdzie mówi się prawidłowo - w Warszawie czy w Krakowie.
źródło: NKJP: Maria Drągowska, Jan Garewicz, Agnieszka Kozłowska Jachowicz: Pragnę podziękować Mariuszowi Szczygłowi za doskonały tekst Pokaż język ..., Gazeta Wyborcza, 1995-09-15
Od czasu do czasu ktoś postanawia walczyć z obecnymi w polszczyźnie germanizmami i zakazuje nam używać takich wyrazów jak „hebel” i „kartofel”.
źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Kiciakakocia!, Gazeta Wyborcza, 1996-08-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. germanizm
germanizmy
D. germanizmu
germanizmów
C. germanizmowi
germanizmom
B. germanizm
germanizmy
N. germanizmem
germanizmami
Ms. germanizmie
germanizmach
W. germanizmie
germanizmy
-
internac.
ang. Germanism
fr. germanisme
niem. Germanismus