-
1.
dawna broń podobna do łuku, przeznaczona do strzelania ciężkimi strzałami i zaopatrzona w urządzenie do napinania cięciwy oraz kolbę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- masywny samostrzał
- napiąć samostrzał
-
. – Ja, pani, nie umiem strzelać z łuku, ale wiem, co to za broń [...]. Kusza. O! – Poklepał masywny samostrzał, położony w zasięgu ręki. – To, pani, machina niechybna i bije tak daleko, że żaden łuk nie wyrówna.
źródło: NKJP: Feliks W. Kres: Grombelardzka legenda, tom I, Esensja, 2009-08-21
[...] liściowaty grot rozorał mu ucho. Ból oślepił, ale tylko na moment. Zbójca nie zdążył napiąć samostrzału i obronić się sam.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Król Francji najpierw rzucił do walki najemników z Genui z samostrzałami, by obstrzeliwać angielskich pieszych rycerzy [...].
źródło: Internet: czsz.leostyl.superhost.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samostrzał
samostrzały
D. samostrzału
samostrzałów
C. samostrzałowi
samostrzałom
B. samostrzał
samostrzały
N. samostrzałem
samostrzałami
Ms. samostrzale
samostrzałach
W. samostrzale
samostrzały
-
pol. samo- + pol. -strzał
Zob. sam, strzelić