widnokres
-
książk. linia pozornego zetknięcia nieba z powierzchnią ziemi lub wody, wyznaczająca końcowy punkt zasięgu wzroku człowieka, znajdującego się w jakimś miejscu
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
budowa Ziemi -
[...] tu i ówdzie pasące się krowy, mokre od porannej mgły, od nieustannie siąpiącego kapuśniaczku, spozierały w zacierający się widnokres [...] .
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
[...] noc trwała i nad oceanem, na który niedawno wpłynęliśmy, zdawała się jeszcze bardziej niezmierzona i nieprzenikniona, bo zwielokrotniał ją bezmiar wód rozpościerających się dookoła i niezamkniętych widnokresem [...].
źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001
Mała wioska, kilka domów rozrzuconych wśród łąk i płasko po widnokres.
źródło: Internet: akademiakolberga.pl
Kształcił się jako architekt, ale miał wiele innych talentów... lubił jazdę lokomotywą aż za widnokres [...].
źródło: Internet: pansamochodzik.net.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. widnokres
widnokresy
D. widnokresu
widnokresów
C. widnokresowi
widnokresom
B. widnokres
widnokresy
N. widnokresem
widnokresami
Ms. widnokresie
widnokresach
W. widnokresie
widnokresy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. widny, kres. Może kalka niem. Gesichtskreis 'horyzont'
W postaci widokres