-
1.
ogół skórzanych lub płóciennych pasów, zakładanych z jednej strony na szyję lub tułów zwierzęcia, a z drugiej doczepianych do pojazdu, umożliwiających zwierzęciu ciągnięcie pojazdu -
- uprzęż
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- końska uprząż
- uprząż konia
- uprząż dla konia, dla psa pociągowego
- uprząż do sanek
- uprząż i siodło
- rzemienie uprzęży
- koń z uprzężą
- dzwoneczek przy uprzęży
- sprawdzać uprząż
-
Gdy wóz przystanął na drodze, konie niespodziewanie zerwały uprząż i galopem ruszyły przed siebie, wzbudzając wśród przechodniów i jadących kierowców prawdziwą panikę.
źródło: NKJP: Jacek Bombor: Zerwały się z uprzęży, Trybuna Śląska, 2001-01-09
Za murami, dawni rzemieślnicy – płatnerze i snycerze kuli miecze i szyli końską uprzęż.
źródło: NKJP: Leszek Grabowy: Zbrojni ludzie, Gazeta Wrocławska, 2003-05-09
W budynku, w którym mieszkał przed wojną, było gospodarstwo. Znajdowała się tu duża ilość przyborów do uprzęży nie tylko dla koni, ale i dla wołu.
źródło: NKJP: (mc): Nietypowy kolekcjoner, Euroregio Glacensis nr 29 (135), 2000
Od szczeniaka przez wiele lat były przyzwyczajane do zakładania uprzęży, żeby mogły ciągnąć sanki.
źródło: NKJP: Anna Leśniak-Paszko: Pies z torbami, Express Ilustrowany, 2002-07-26
Niektórzy zawodnicy startowali tylko z dwoma, inni z czterema, a jeszcze inni z ośmioma psami w uprzężach.
źródło: NKJP: Zaprzęgi poszły w las, Dziennik Polski, 2002-02-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uprząż
uprzęże
D. uprzęży
uprzęży
C. uprzęży
uprzężom
B. uprząż
uprzęże
N. uprzężą
uprzężami
Ms. uprzęży
uprzężach
W. uprzęży
uprzęże
-
psł. *pręgti, *pręgǫ 'łączyć coś z czymś w pewną całość, zespalać, związywać'
Od podstawy przedrostkowego czasownika *u-pręg- < od psł. *pręgti, *pręgǫ z paradygmatycznym przyrostkiem *-ь (< *-ĭ).