-
1.
niezorganizowana grupa osób, które w danych okolicznościach mają jakiś wspólny cel, a niekiedy zachowują się przy tym hałaśliwie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- drapieżna, hałaśliwa, prymitywna, rozwrzeszczana, rozkrzyczana, różnojęzyczna
-
[...] pospólstwo żołnierskie tworzyła niekarna zbieranina przeróżnych plemion pustynnych i górskich, rabusiów, awanturników i obieżyświatów [...]. Była to drapieżna, łaknąca krwi i rozboju hałastra, spadająca na Egipt jak chmura szarańczy.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Nagle spoza budynku gminy wyłoniła się kolumna ludzi. Szli dość hałaśliwie. Rozlegały się jakieś krzyki i śmiechy. Przyglądaliśmy się przez chwilę przesuwającej się po drodze hałastrze [...].
źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
[...] rzucił się prosto w sam środek zgrai wrogów, wymachując na wszystkie strony ognistym orężem [...]. Mylił się jednak, jeśli sądził, że rozpędzi tym hałastrę na cztery wiatry, było ich po prostu zbyt wielu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hałastra
hałastry
D. hałastry
hałastr
C. hałastrze
hałastrom
B. hałastrę
hałastry
N. hałastrą
hałastrami
Ms. hałastrze
hałastrach
W. hałastro
hałastry
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ukr. halástra, halájstra 'zbiegowisko, zgraja, tłum'